Nasıl ki, Denizli hapsinde, birbirine düşman bütün mahpuslar, Nurlar dersiyle birbirlerine kardeş oldular. Ve bizim beraetimize bir sebep olup –hattâ dinsizlere, serserilere de– o mahpuslar hakkında “Mâşaallah, Bârekâllâh” dedirttiler. Ve o mahpuslar, tam teneffüs ettiler. Ben burada gördüm ki, bir tek adamın yüzünden yüz adam sıkıntı çekip, beraber teneffüse çıkmıyorlar; onlara zulüm olur.
Mert ve vicdanlı bir mü’ min, küçük ve cüz’î bir hata veya menfaatle, yüzer zararı ehl-i imana vermez. Eğer hata etse, verse, çabuk tevbe etmek lâzımdır.
***