اَلسَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكَاتُهُ         بِاسْمِهٖ سُبْحَانَهُ

   Aziz, sıddık kardeşlerim,

   Hapis musibetine düşenlere ve onlara merhametkârane sadakatle hariçten gelen erzakları na nezaret ve yardım edenlere kuvvetli bir teselliyi Üç Noktada beyan edeceğim:

   Birinci Nokta: Hapiste geçen ömür günleri, her bir gün on gün kadar bir ibadet kazandı rabilir. Ve fani saatleri, meyveleri cihetiyle, manen baki saatlere çevirebilir. Ve beş, on sene ceza ile milyonlar sene haps-i ebedîden kurtulmaya vesile olabilir. İş te ehl-i iman için bu pek büyük ve çok kıymettar kazanç şartı, farz namazı nı kılmak ve hapse sebebiyet veren günahlardan tevbe etmek ve sabır içinde şükretmektir. Zaten hapis, çok günahlara mânidir, meydan vermiyor.

   İkinci Nokta: Zeval-i lezzet elem olduğu gibi, zeval-i elem dahi lezzettir. Evet, herkes, geçmiş lezzetli, safalı günlerini düşünse, teessüf ve tahassür elem-i manevîsini hissedip “Eyvah!” der; ve geçmiş musibetli, elemli günlerini tahattur etse, zevalinden bir manevî lezzet hisseder ki, “Elhamdülillah şükür, o belâ, sevabını bıraktı gitti” der, ferah ile teneffüs eder. Demek bir saat muvakkat elem, ruhta bir manevî lezzet bırakır; ve lezzetli saat, bilâkis elem bırakır.

   Madem hakikat budur. Ve madem geçmiş musibet saatleri, elemleriyle beraber madum ve yok olmuş; ve gelecek belâ günleri, şimdi madum ve yoktur. Ve yoktan elem yok; ve madumdan elem gelmez. Meselâ, birkaç gün sonra aç ve susuz olmak ihtimalinden, bugün o niyetle mütemadiyen ekmek yese ve su içse, ne derece divaneliktir; aynen öyle de, geçmiş ve gelecek elemli saatleri –ki, hiç ve madum ve yok olmuşlar– şimdi düşünüp sabırsızlık göstermek ve kusurlu nefsini bırakıp Allah’tan şekva etmek gibi, “Of, of!” etmek divaneliktir. Eğer sağa, sola, yani, geçmiş ve geleceklere