Bu itibarla şems, kamer kendisine bir nimet olur. Binaenaleyh mü’min olan zatın daire-i istifadesi semavattan daha geniş olur. Evet Kur’an-ı Mucizü’l-Beyan.   وَسَخَّرَ لَكُمْ مَا فِى اْلاَرْضِ  *    وَسَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ    ayetlerin belâgatı ile imandan neşet eden şu harika ihsanlara, in’amlara işaret ediyor.

   Yedinci Nokta: Nur-u iman ile bilinir ki: Allah’ın varlığı bütün nimetlerin fevkinde öyle büyük bir nimettir ki; sonsuz nimetlerin envaını, nihayetsiz ihsanların cinslerini, sayısız atiyyelerin sınıflarını havî bir menba, bir kaynaktır. Binaenaleyh, zerrat-ı âlemin adedince iman nimetlerine hamd ü sena etmek bir borçtur. Risale-i Nur’un eczasında bir kısmına işaretler yapılmıştır. Maahaza iman-ı billahdan bahseden Risale-i Nur’un cüz’leri, bu nimetten perdeyi kaldırarak gösteriyor. Elhamdülillah, lâm-ı istiğrakla işaret ettiği umum hamdler ile hamdedilmesi lâzım olan nimetlerden birisi de, rahmaniyet nimetidir. Evet rahmaniyet, zevilhayattan rahmete mazhar olanların sayısınca nimetleri tazammun etmiştir. Çünkü: Bilhassa insan, her bir zîhayatla alâkadardır. Bu itibarla insan her zîhayatın saadeti ile saidleşir ve elemleri ile müteessir olur. Öyle ise herhangi bir fertte bulunan bir nimet, arkadaşlarına da bir nimettir ve keza validelerin şefkatleri ile nimetlenen çocukların sayısınca nimetleri tazammun edip ona göre hamdlere, senalara kesb-i istihkak edenlerden birisi de rahimiyettir. Evet annesiz aç bir çocuğun ağlamasından müteessir ve acıyan bir vicdan sahibi, elbette validelerin çocuklarına olan şefkatlerinden zevk alır, memnun ve mahzuz olur. İşte bu gibi zevkler birer nimettir, hamd ve şükürler ister. Ve keza kâinatta mündemiç hikmetlerin bütün enva u efradı adedince hamd ve şükürleri iktiza edenlerden birisi de hakîmiyet’tir. Zira insanın nefsi, rahmaniyetin cilveleri ile, kalbi de rahimiyetin tecelliyatı ile nimetlendikleri gibi; insanın aklı da hakîmiyetin letaifi ile zevk alır, telezzüz eder. İşte bu itibarla ağız dolusu ile “Elhamdülillah”  söylemekle hamd ü senaları istilzam eder.

   Ve keza, esma-i hüsnadan “Vâris”  isminin tecelliyatı adedince ve babalar gibi usul’ün zevalinden sonra bâki kalan füruatın sayısınca ve âlem-i ahiretin mevcudatı adedince ve uhrevî mükâfatları almağa medar olmak