Kitaplar
İman ve Küfür Muvazeneleri

    Ey nefs! Eğer şu dünya hayatına müştaksan, mevtten kaçarsan, kat’iyen bil ki, hayat zannettiğin hâlât, yalnız bulunduğun dakikadır. O dakikadan evvel bütün zamanın ve o zaman içindeki eşya-yı dünyeviye, o dakikada meyyittir, ölmüştür. O dakikadan sonra bütün zamanın ve onun mazrufu, o dakikada ademdir, hiçtir. Demek güvendiğin hayat-ı maddiye, yalnız bir dakikadır. Hatta bir kısım ehl-i tedkik, “bir âşiredir, belki bir ân-ı seyyaledir” demişler. İşte, şu sırdandır ki, bazı ehl-i velâyet, dünyanın, dünya cihetiyle ademine hükmetmişler.

   Madem böyledir. Hayat-ı maddiye-i nefsiyeyi bırak; kalb ve ruh ve sırrın derece-i hayatlarına çık, bak: Ne kadar geniş bir daire-i hayatları var! Senin için meyyit olan mazi, müstakbel; onlar için hayydır, hayattar ve mevcuttur.

   Ey nefsim! Madem öyledir, sen dahi kalbim gibi ağla ve bağır ve de ki:

     

       Faniyim, fani olanı istemem. Âcizim, âciz olanı istemem.

       Ruhumu Rahman’a teslim eyledim; gayr istemem.

       İsterim, fakat bir yâr-ı baki isterim.

       Zerreyim, fakat bir şems-i sermed isterim.

       Hiç ender hiçim; fakat bu mevcudatı birden isterim.

 

 

***

 

 

 

Hata Bildirim Formu
Sayfalar
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151152153154155156157158159160161162163164165166167168169170171172173174175176177178179180181182183184185186187188189190191192193194195196197198199200201202203204205206207208209210211212213214215216217218219220221222223224225226
Fihrist
Lügat