ÎŞARETO HÎRÊSIN: Yew bêjê/new’e mûcîzeyanê Ehmediye ‘eleyhîsselatu wesselamî ke hem mutewatir o, hem nimûneyê ey gelek zaf î zî; bi nefesê eyê mubarekî şîfavînayîşê nêweş û birîndaran o. No bêj mûcîzeyê Ehmediye ‘eleyhisselatu wesselamî, hetê new‘î ra manewî mutewatir o. Cuz’iyatê înan ra qismêk zî, hukmê mutewatirê manewî de yo. Qismê eyo bîn ehedî bo zî, seba ke îmamanê mudeqqîqan yê ilmê hedîsî, ê teshîh û texrîc kerdê, qenaetê ilmî dano. Ma zî, do nimûneyanê înanê gelek zafan ra, yew çend nimûneyanê ey zikir bikerî.
Nimûneyo Yewin: ‘Ellameyê Mexrîbî Qadî ‘Iyaz, Şîfayê Şerîfê xo de, bi en’eneyêko ulwî û zaf terîqan reyde, diyar keno ke o Hezretî Se’d Îbnî Ebî Weqqas ke xizmetkar û fermandarêk Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî yo û wextê Hezretî ‘Umerî de, serfermandarê artêşê Îslamî biyo û fatîhê Îranî yo û ‘eşereyê mubeşşere ra yo, vano:
Xezweyê Uhûdî de, ez hetê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî de biya. Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselam, a roje heta ke qewsê/kemaneyê ey şikiya, tîre eştî kafiran. Dima tîre daynî mi, vatêne: “Bierze!” Tîranê bênesil, yanî ey, ê tîrê ke perrê înanê ke pê firiyayêne çin bî dayêne mi û mi rê ferman kerdêne vatêne “Bierze!”. Mi zî eştêne; sey tîranê perrinan firiyayên, cesedê kafiran ro şiyêne.1 O halî de, yew tîre îsabetî çimê Qetade Îbnê Nûman kerde. Çimê ey vetbi û giliya çimê ey kewte riyê ey ser. Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, bi destê xo yê mubarek û şîfadarî, çimê ey girewt cayê eyê verênî de ca da bide û o çimê ey, miyanî her di çimanê ey de, bi çimo tewr weş û seke qet çiyêk pê nêbibo, şîfa dî. Nê hedîseyî zaf veng dayo.
