Na hedîse, xeberêka xeybi ya ke do Hezretê ‘Umer û Hezretê ‘Usman şehîd bikewê. Sey yew îlaweyê nê nimûneyî ameya neqilkerdişe ke gama Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî Mekke ra hicret kerd û kafirî vejiyayî taqîbê Ey, ê vejiyayî koyo ke nameyê ey Sebir o. Sebirî va: “Ya Resûlellah, mi ser ra bêrî war. Ez tersena, eke mi ser o bidê şima ro, Ellah do ‘ezab bido mi. No rid ra ez tersena.” Cebelê Hîrayî vengda: ïÛAÕÛ^ÙèğÛ ¿$ı ¿ıÇÛòˆÛ
“Bê mi het.” Semedê nê sirrî yo ke ehlê qelbî, Sebirî de dekewnê xewfî;Hîrayî de, xo ewleyî/emniyet de vînenê.
Nê nimûneyî ra tey vejîno ke koyê xişnî, yew bi yew her yew tira ebdêko musteqîl o, musebbîh/tesbîhker o û wezîfedar o. Pêxember ‘eleyhîsselatu wesselamî şinasnenê û serserî niyê.
Nimûneyo Şeşin: Bi neqla sehîhe ‘Ebdullah Îbnê ‘Umerî ra xebere danê ke vato: Gama Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî mînber ser o xutbe wendêne, gama ke ayeta
1‡ÛÖÛA |ÛZÛÕÙ‡¿ ¿$Û TÛ~ˆÛ |ÛZ˜ÕıŞı ‡Û¿˜ºÛÕ˜“Ù QÛÜ’ñqA |ÛF˜hÛÎLÙÎçÙ ïÛè˜İÛ ¿Ç˜}ıñÎÎÛÎAÖÛÛéı
‡Û¿ÇÎ_ˆÛÜÎÎÛèÛ¿∆Ù ÖÛk˜èıïˆÛA∆Ò EıñÛÜ’ñÎâÎıçı
wende û va:
