bi hawayêko pêroyî, sey nalîna ciz’î mutewatir û bol î. Hem her kes nêeşkeno bereketê werdî û engiştanê ey ra herikiyayişê awe bivîno, tena eseranê ey vîneno. Herçî bermayîşê dîrege, her kes eşnaweno. O semed ra zaf întîşar kerd/vila bî.

Eke bêro vatiş: Sehabiyan, her hal û hereketê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, xayet bi dîqet muhefeze kerdî û neqil kerdî. Mûcîzeyê wina pîlî, çira bi da-vîst terîqan yenê? Ganî bi se terîqan biameynê. Hem çirê Hezretê Enes, Cabîr û Ebû Hureyre ra zaf yenî; Hezretî Ebû Bekir û ‘Umer tayn rîwayet kenê?

Cewabê ey: Cewabê qismê yewinî, Esaso Hîrêyin ê Îşaretê Çarinî de viyarto. Cewabê qismê diyinî zî, senî gama ke merdim muhtacî dermanêk bibo, merdim şono hetê tabîbêk; seba hendeseyî (geometrî) şono hetê endezyarî ey ra neqil keno, meseleyê şer’iyî, muftî ra yenî musnayîş û sey nînan… Wina zî miyanî sehabiyan de, seba ke hedîsanê Nebewiyî, derse bidî ‘esranê ameyeyan, alimanê sehabiyan ra qismêk, hetê me’newî ra pê ameybî wezîfedarkerdiş; bi temamê quwetê xo ey rê xebitiyayêne. Belê, Hezretê Ebû Hureyre, cuya xo heme dabî hifzê hedîsan ser. Hezretî ‘Umer, bi siyasetê alemî û xîlafetê kubra rê eleqedar biyo. No rid ra, seba ke hedîsan sey derse bido ummetî, bi zatanê sey Ebû Hureyre û Enes û Cabîr îtîmad kerdibi û coka zî tayn rîwayet kerdêne. Hem madem namdarêk sehabî yê binamûveng û siddîq û sadûq û museddeq, bi terîqêk gama hedîseyêk xebere dano, yeno vatiş bes o, bi neqla yewdê bînî rê îhtiyac nêmaneno. No rid ra tay hedîseyê muhîmî, bi di-hîrê terîqan ameyî.