qenaet da ke, o ke henda/qasê zerreyî wayîrê însafî bo, nê tewafuqî nêdano tesadufî, kamî ke diyo qet’î hukum dayo ke no yew sirro xeybî yo, yew kerametê mûcîzeyê Ehmediye (‘e.s.w.) î yo.
Esasê ke verniya nê rîsaleyî de yî zaf muhîm î. Hem hedîsê ke nê rîsaleyî de yî, hema-hema hetê heme îmamanê hedîsan de meqbul û sahîhbiyayîş reyde, hadîseyanê rîsaletî yê tewr qet’iyan beyan kenî. Eke vatişê meziyetanê ey rîsaleyî îcab bikero; seba ke lazim o henda ey rîsaleyî eserêk bêro nuştiş, ma ê kesanê muştaqan hewaleyê reyêk wendişê ey kenî. Hayîdariye
Seîdê Nûrsî
