Nê xarîqayî, hetê xo yê ra ke de’waya Nubuwwetî rê biyên delîl û mûcîze ra zafêr, îhtiyacan ver o, nê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî rê, hukmê îkramêk Îlahî, îhsanêk Rebbanî û ziyafetêko Rehmanî de yî. Çunke ê ke ê mûcîzeyî diyêne, nubuwwet tesdîq kerdêne. Labelê her ke mûcîze vejîno, îman zêdîno û beno nurun ‘ela nur.

ÎŞARETO HEŞTIN: Tay mûcîzeyê ke awe ser o vejiyayê beyan keno.

Muqeddîme: Malum o, hedîseyê ke miyanî cemaetêk de qewimiyenî, gama bi hawayêk ehedî bêrî neqilkerdiş û gama ke nêrî tekzîbkerdiş, raştiya xo nawnenê. Çunke, fitretê merdiman de meylêko tabîî esto ke zure ra vano zur a. Nemaze gama ê sehabiyê ke her qewmî ra zafêr vera zuran sukût nêkenî bibiy, xusûsen gama ke nê hedîseyî Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî ser o bî û bi taybetî zî o ke neqil keno eke sehabiyanê namdaran ra bo, helbet wayîrê a xebera wahîde, seke o cemaeto ke o hedîse diyo temsîl bikero, rîwayet keno. Hal no yo ke, mûcîzeyê maiyê ke ma do nika behsa înan bikî, her yew nimûneyê ey, bi gelek terîqan, bi hezaran muheqqîqê Tabîin destanê gelek sehabiyan ra girewtî, bi hawayêko saxlem dayo destê muctehîdanê esrê diyin. Înan zî, bi kemalê ciddiyet û bi hurmetkarî destê înan ra girewto, qebul kerdo û dayo destanê muheqqîqanê ‘esranê pey xo. Her tebeqe, bi hezaran destanê quwetinan ra viyarto, ameyo heta resayo ‘esrê ma. Hem kitabê hedîsanê ke esrê seadetî de ameyî nuştiş, bi hawayêko saxlem ameyî dewrkerdiş heta ke kewtî destê îmamanê hedîsî yê dahiyan, yê sey Buxarî û Muslîmî. Înan zî, bi hawayêko kemilî ê tehqîq kerdî, mertebeyê înan yewbînan ra abirnayî, ê ke sehîhiya înan bêşik î, arê kerdî û ma rê ders dayî, teqdîm kerdî.