tewaturê me’newî de, gelek merdimê ke bi eleqeyê înan bi o hedîseyî ra esto û nameyê zaf merdiman ser o ke dereceyê heddê tewaturî de yê, rîwayet kerdo.

Nimûneyo Pancêsin: Sere de Tirmizî û muheqqîqê sey Îmamê Beyheqî, Hezretî Ebû Hureyre ra, bi neqla sehîhe xebere danî ke:

Ebû Hureyreyî vato: Xezweyêk/cengêk de (rîwayatêko bîne de Xezweyê Tebûkî) artêş veyşan mend. Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî ferman kerd:  ãÛј Öıä˜ aÛÎõ˜Ú

 “Gelo çiyêk esto?” Mi va: Heybe de bineyk xurmey estî. (Rîwayetêko bîne de, pancês heb bî yê.) Va: “Biya!” Mi ardî. Destê xoyo mubarek kerd miyan ro, çengêk tira vet; dekerd yew firaqe; bi bereket dua kerde. Dima des bi des vengda eskeran da, pêrune werd. Dima ferman kerd: ¹ WÙ[˜ ÖÛA Qıö˜MÛ Eıçı ‡Û ¿|˜Fıi˜ pÛÉÛñ˜çı ‡Û ºÛ  KÛÄÙFˆÎÎÛçÙ

 Mi hawana, destê xo kerd tira. Henda reya ewil ke mi o ardibi, kewt destê mi. Dima, mi ê xurmayan ra, heyatê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî de,  heyatê Ebû Bekir û ‘Umer û ‘Usmanî de, werd. (Terîqêk bîn de ameyo rîwayetkerdiş ke “Mi ê xurmayan ra çend barî rayîrê Homayî de serf kerdî. Dima qetlê Hezretî ?Usmanî de, a firaqa xurmayan amey talankerdiş, şiye.)”²

Ha yo, Hezretî Ebû Hureyre ke telebeyêko muhîm û mirîdêko daîmî yê Suffeyê, ke medreseya qudsî û tekyeya