Fatîmet-uz- Zehra, yew werdo ke tena mirda ê her diyan bikero pewt. Dima ‘Elî erşawit hetî Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî ke o zî bêro, ê têreyra biwerî. Teşrîf kerd û emir kerd ke; her yew ciniya ey rê, ey werdî ra tasêke bierşawiyo. Dima ke hem xo rê hem ‘Elî rê, hem Fatima û ewladanê aye rê, her yewî rê yew eskura abirnayiş ra pey, Hezretê Fatima vana: “Ma quşxaneyê xo hawana, hima pirr bi û ser ra pêşayêne. Bi meşîetê Îlahî, ma epey wext wina ey werdî ra werd.” ¹

Gelo çira ti, bi nê mûcîzeyê bereketî ke sîlsîleyêko nuranî û berz ra pê rîwayetî yenî, seke ti bi çimê sereyê xo bivînî bawer nêkenî? Belê, şeytan bi xo zî nêeşkeno duştê inê behane bivîno.

Nimûneyo Hîrêsin: Îmamê sadiqî yê sey Ebû Dawûd û Ehmed Îbnî Henbel û Îmamê Beyheqî, Dukeyn-ul Exmesî Îbnî Seîd-îl Muzeyn ra, hem ke şeş birayan reyde muşerrefê suhbetî biyo û Nûman Îbnî Muqeer-îl Exmesiy-yil Muzeyn ra, ke sehabiyan ra yo, hem Cerîr ra neqil keno, bi gelek terîqan Hezretî ‘Umer Îbn-ul Xettab ra neqil kenî ke:

Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, Hezretî ‘Umerî rê ferman kerd: “Seba raywaniye, zad û zexîre bide çar sey esparê ke qebîleyê Exmesiyan ra ameyî.” Hezretî ‘Umerî va: “Ya Resûlullah, zexîreyo mewcûd, yew çend sa’ yo. Heme, henda yew têjikê deveyî ke rokewteyeyî yo.” Ferman kerd: “Şo bide!” O zî şi, nêm bar xurmayî ra,