Nimûneyo Desin: Bi neqla sehîha qet’î, Hezretê Îmamê ‘Elî vano ke: Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, Benî ‘Ebdulmuttelîb pêserkerd. Ê çewres merdimî biy. Înan ra tayînan têjika deveyêk werdîn û çar qiyye (yew qiyye 1282 gram o) şit şimitêne. Hal no yo ke înan hemînî rê, henda çengêk yew werd viraşt; pêrune werd pê biyî mird. Werd sey verî mend. Dima binêy şit ke encax qîmê hîrê-çar merdiman bikero, miyanî firaqêka darêne de ard. Hemîn şimit, mird biyî. Seke nêşimiyayo wina baqî mend. 1 Ha yo, yew mûcîzeyê bereketî ke qet’iyiyê şecaet û sadeqatê Hezretê ‘Elî de yo!
Nimûneyo Yewendesin: Bi neqla sehîhe Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî welîmeyê (werdî veyveyî) Hezretê ‘Elî û Fatîmet-uz Zehra de, Bîlalê Hebeşî rê ferman kerd: “Wa çar-panc çeng ardî ra nan bêro viraştene û têjikêk deveyî (leyîrê deveyî) serebirniyo.”
Hezretê Bîlal vano: Mi werd ard, destê xoyo mubarek na ser; dima sehabeyî qefle qefle ameyî, werd û şiyê. Mîqdaro ke ey werdî ra mend rê hewna bi bereket dua kerd, heme Ezwacê Tahîrat rê her yewî rê tasêke erşawite. Ferman kerd ke: “Wa hem biwerî, hem zî ê ke yenê înan het wa bidê înan werdiş.”2
Eya, zewacêko wina mubarek de helbet bereketêko wina lazim o û biyayişê ey qet’î yo.
Nimûneyo Diwêsin: Hezretê Îmamê Caferê Sadiq, pederê xoyê Îmamê Muhemmed-ul Baqir ra, o zî pederê xoyê Îmamê Zeynelabidîn ra, o zî Îmamê ‘Elî ra neqil keno ke:
