Nimûneyo Diyin: Keyeyê Meymandarê Nebewî Ebu Eyyûb-el Ensarî de, gama teşrîfê Nebewî de, Ebu Eyyûb vano ke: Mi yew werdo ke qîmê di kesan bikero, Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselam û Ebu Bekirê Siddiqî rê hederna. Mi rê ferman kerd: 2 ¿ÙÀ˜’Ù NÛÉ’O’ñäÛ Öıä˜ ¿Ûa˜\Û¿◊ı ¿˜ºÛà˜eÛAÕı
Hîris merdimî ameyî, werdî. Dima ferman kerd: 3 ¿ÙÀ˜’Ù ^ıL’ˆñäÛÛ
Mi şeştîna silayî kerdî; ameyî, werdî. Dima ferman kerd: 4 ¿ÙÀ˜’Ù ^ÛÎF˜q’ñäÛ
Mi hewtayna silayî kerdî; ameyî, werd. Hima zî firaqan de werd mend. Ê ke ameyî heme dûştê ey mcîzeyî de dekewtî Îslamiyetî, bîat kerd. O werdo ke qîmê di kesan kerdinî ra se û heştay merdiman werd.”5
Nimûneyo Hîrêyin: Sey Hazretê ‘Umer Îbnê Xattab, Ebu Hureyre, Seleme Îbnê Eqwa û Ebu Emrat-el Ensarî yî, bi zaf terîqan/rayan vanî ke: Herbêk de artêş veyşan mend. Înan mureceatê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî kerd. Ferman kerd ke: “Erzaqê ke heybeyê şima de mendî, pêser bikî!” Her kesî parçeyêko tayn xûrma ard. O yo ke tewr zaf ard, şiya çar çeng biyaro. Dekerd yew kîlime. Selman vano ke: “Mi texmîn kerd ke heme pêsero, encax henda yew biz a ke mexelbiyaya estbî.”
