1‡Ûï˜ÎÑÒ ÇÉıÎâΈÎÛAœı ÖıÎâΘÅÛ ‡Û‡ÛïΘÑÒ ÇÛÅÛ ÖıäÛ ¿ÇÎâΈÎÛAœı
Vato ke o do bi şecaetêk xarîqa serekiya ummetî bikero û do marûzê êrişê dehşetinan bibo û merdimî riyê ey ra do girîftarî hedîseyanê dehşetinan bibê. Senî xebere daya vejiyaya.
‘Ebdullah Îbnê Zubeyr, wextê Emewiyan de Mekke de xîlafet îlan kerdiş reyde bi qehremaniye zaf musademe/pêrodayîş kerdo. Peynî de Heccacê Zalim, bi artêşêko pîl êrişê ey ser o keno û pêrodayîşêko şedîd ra pey, o qehremano alîşan ameyo şehîd kerdene.
Hem bi neqla sehîha qet’î vato ke: “Do Dewleta Emewî vejiyo û do zafê padîşahê înan zalim bibî û do înan miyan de Yezîd û Welîd bibî.”2 Û do Hezretê Muawiye bibo serekê ummetî û bi fermanê
3 ‡Û¿ıÃÛ¿ ÖÛÉÛĘMÛ vÛA^˜RıV˜
rifq û ‘edelet tewsiye kerdo. Û Emewiyan ra pey, vato: