Nika ganî wesfanê ê dendik û hakî, bi wesfanê dendik û milçike ra girêdo û behs biko ta ke her wext eqlê beşerî, sereyê xo dendikî ra hewano û dare ra biewniyo û verê xo hakî ra bido milçike ser û dîqqet bikero. Ta ke eqlê ey ê wesfê ke eşnaweno bieşko qebul bikero. Nêke do vajo: “Mi dîrhemêk dendikan ra hezar batman xurma girewte.” Û vajo; “No hak, riyê asmênî de sultanê milçikan o.”, do bikewo tekzîb û înkarî.

Ha yo, sey nêyî, beşeriyetê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî; maneno ey dendikî û ey hakî. Û mahiyetê eyo ke bi weziyetê rîsaletî beriqîno zî sey Şecereya Tûba û Teyrê Humayûn ê cennetî yo. Hem tim û tim tekemmulî de yo. O semed ra, gama yew zato ke suke de bedewiyêk dir nîza keno fikriyeno, ganî çimê xoyê xeyalî hawano û zatê eyo nuranî ke wenişt refrefe û Cebraîl peyde verda û vazda şi Qabê Qawseyn ra biewniyo. Nêke yan do bêhurmetiye bikero yan zî nefsê eyo emmare do bawer nêkero.

ÎŞARETO NUKTEYIN O PANCIN: Hedîsê ke ‘Umûrê Xeybiye ser o yê ma yew çend numûneyanê înan zikir kenî:

Bi neqla sahîhe û bi dereceyêko mutewatir resayo ma ke; Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, mînber ser o, miyanê cemaetê sehabiyan de ferman kerdo ke:

¹ ¿ıE˜â’ò TÛ_ÛäÒ ã’[Û¿ ^ÛÎñˆıZÒ ^ÛÎñÙe˜ÉıVÙ ¿$ ÙEıçı EÛñ˜äÛ vıöÛLÛñ˜äı pÛn’ñÜÛLÛñ˜äı

 Ha yo,