ke bi zaf senedan û bi terîqanê ciyayan neqil kerdo ke biyo û şahîdiya ehlê keşif û îlhamî û heme ewliya û siddîqînan û tesdîqê alimanê mutebahîr û ê îmamê ilmê kelamî ke hetê meslekî/pîşeyî ra zaf yewbînî ra dûr ê Ummetê Muhemmedî (‘e.s.w.) ke bi nessa qet’î nêdiyayo ke dalaletî ser o îcma kerdo û wariştê înan no hedîse, telaqiyê bîlqebûl kerdo, sey tîje, înşîqaqa qemere îsbat keno.             

Welhasil: Heta tiya, namê tehqîqî ser o û hesabê îlzamkerdişî xasmî ser o bi. Cumleyî ke tiya ra pey, namê heqîqetî û hesabê îmanî ser o yê. Belê, tehqîqî wina va, heqîqet zî vano ke:

Xatemê dîwanê nubuwwetî ke aşma mûnîr yê semayê rîsaletî ya, senî bi mîraco ke mûcîzeyê Eyo kubra yo û kerameto pîl yê welîtiyê eyo, ubûdiyetê Ey de vejiya dereceyê mehbûbiyetî, yanî yew cismê erdî vet asmênan ser û dima zî, ruchaniyet û mehbûbiyetî, nîşanê sakînanê asmênan û ehlê alemanê ulwî da û weliyiya ey îsbat kerd, wina zî, aşma ke bi erdî ra girêdaye ya û asmênan ra aleqnaya ya, bi îşaretêk yewî ‘erdî, aye kerd di felqe û rîsaletê Eyê ‘erdî rê, seba ê sakînanê erdî mûcîzeyêk wina nawniya ke bi di perranê nuranî yê sey rîsalet û welayetî, bi di cenahanê roşndaran, firyaya nuqtaya kemalî, heta vejiyaya Qabê Qewseynî, hem ehlê asmênan rê hem ehlê erdî rê biya medarê fexrî.

pÛÉÛñ˜çı ‡ÛpÛÉ’ò √Çıçı ¿ÇeÛˆëÛşÙ  ‡Û¿ÇLÛˆ_˜É’ñÜÛA∆Ù Öı˜íÛ ¿˜ºÛÕ˜“ı ‡Û¿Ç_ˆÛÜÎ˚èÛ¿∆ı 1

^ÙF˜UÛAàÛÅÛ ºÛ pıɘáÛ ÇÛâÛA ¿ıºˆÛ ÖÛA pÛɈÛܘLÛâÛA ¿ıàÛˆÅÛ ¿Ûà˜MÛ ¿Ç˜qÛÉñıáÙ ¿˜ÇUÛÄñıáÙ 2