NUQTAYA DIYINE: Sey Se’dê Teftezanî, zafêrê e‘azimê muheqqîqan vato ke “Înşîqaqa qemere,¹ engiştanê ey ra herikiyayîşê awe, temamê artêşêk rê awe daşimitişê ey, camî de, rota wişk a ke gama xutbe wendêne paşta xo dayêne, mufareqatê Ehmediye (‘e.s.w)î ra bermayîşê aye, sey eşnawitişê temamê cemaetî, mutewatir o. Yanî, cemaetêko wina zaf, tebeqayêk ra neqla tebeqayêk kerdo ke mumkîn niyo ke zurî ser o îttîfaq bikî. Sey hezar serrî ra ver veciyayîşê estareyê boçikinê namdar ke nameyê ey Hale yo, mutewatir o. Sey estbiyayîşê girawa Serendîb ke ma aye nêdiya, bi tewaturê qet’î yo.” Ha yo meseleyanê wina ke qet’î û şihûdî yê de, şik û wehîmkerdiş, bêaqilî yo. Tena ke muhal nêbo, bes o. Hal no yo ke, şeqqa qemere, sey yew ko yo ke bi yew volkanî înşîqaq keno mimkun o.

NUQTAYA HÎRÊYINE: Mûcîze, seba îsbatê dewaya Nubuwwetî, seba îqnakerdişê munkîran o; seba îcbarkerdişî niyo. Eke wina yo, seba kesê ke vengê dewaya Nubuwwetî şono înan, lazim o yew mûcîzeyo ke înan îqna bikero binawniyo. Hetanê bînan ra nawnayiş yan zî bi yew bedîhiya ke merdiman fîno dereceyê îcbarî, îzharkerdiş, senî ke munafiyê hîkmetê Hakimê Zulcelalî yo, sirrê teklîfî rê zî muxalif o. Çunke sirrê teklîfî wazeno ke “Aqilî rê ber akero; labelê îxtiyarî destê ey/aye ra nêveco.” Eke Fatirê Hekîm, înşîqaqa qemere, goreyê hewesê feylesofan, seba ke binawno heme aleme, yew-di saetî wina biverdayêne û bikewtêne heme tarîxanê merdimiye, o wext sey hedîseyanê bînan yê asmênî, yan do dewaya Nubuwwetî