û siddîqîn û esfiya û muheqîqîn ra ke ehlê meslek û meşrebê muxtelîfî rê rîsaleyêk ke layiqî meşrebanê înan o îbraz keno.
Lem’eya îcazî ra biewne ke no tekrarkerdişê aye ke sey sebebê qusûrî yeno wehimkerdiş: Seba ke Quran, hem kitabêk zikrî, hem kitabêk dua, hem kitabêk dawetî yo, tekraro ke tede, mustehsen û weşik o, belkî elzem û tewr belîx o. Sey zennê ehlê qusûrî niyo. Çunke şe’nê zikrî, pê tekrarî tenwîr o; şe’nê dua, pê dibarekerdişî teqrîr o; şe’nê emir û dawetî, bi tekrarî tekîd o. Hem her kes, her wext, muqtedîr niyo ke Quranî pêro biwano. Labelê eşkeno zaf reyan sûreyêke biwano. No semed ra, meqsedê Quranî yê tewr muhîmî, zafê sûreyanê dergan de ameyê bicakerdiş û her yew sûreyêke, kewta hukmê yew Quranê qijî. Onaw, seba ke tu kesî mehrûm nêko, tay meqsedê sey tewhîd û heşir û qisseya Mûsa, ameyê tekrarkerdiş. Hem sey îhtiyacanê cismanî, îhtiyacê me’newî zî çeşîd-çeşîd ê. Merdim, her nefes de muhtacî înan ra tayinan beno. (Senî ke cisman rê hawa û rûhan rê Hû lazim o.) Tayinan rê her saet (sey 1 Eı_˜áı ¿$ı
î) û sey nînan... Onaw tekrarkerdişê ayetan, semedê tekrarbiyayîşê îhtiyacan o. Seba ke îşaretî ê îhtiyacan biko û înan hayîdar biko û teşwîq biko hem seba ke îştiyaq û îştîhayî teşwîq biko tekrar keno.
Hem Quran, muessîs o. Esasê dînêk mubîn o û bigeyê nê alemê Îslamî yo û heyatê îctîmayî yê merdimiye vurneno û cewabê persanê mukerrer yê tebeqeyanê çeşîd bi çeşîd o. Muessîsî rê, seba tesbîtkerdişî, tekrar lazim o. Hem behsê meseleyanê wina pîl û heqîqetanê wina deqîq/narîn keno ke, seba ke qelbê her kesî de bi ca bikero,
