Îkramêk Îlahî û
Eserêk Înayetê Rebbaniye
Bi hêviya tesdîqkerdişê manaya
1‡Û¿ÛÖˆÛA Eıâıq˜ÜÛMı ÕÛEˆıÅÛ vÛUÛZˆı«˜
î ma vanê: Ez do behsê yew eserê înayet û rehmetê Cenabê Heqî yo ke telîfê nê rîsaleyî de yo bikera. Ta êyê ke nê rîsaleyî biwanî, wa ehemmiyet bidê ci û bi ey çimî bide biewnê.
Ha yo, telîfê nê rîsaleyî, qelbê mi de qet çin bi. Çunke Rîsaletê Ehmediye (‘e.s.w.)î ser o Vateyo Hîris û Yewin û Vateyo Newêsin amebi nuştiş. Nişka ra, seba nuştişê nê rîsaleyî, xatirayêke mucbîre ameye qelbê mi. Hem quwetê hafizayê mi, mûsîbetan ver (peyniya musîbetan de) hewnaşibi. Hem ez meşrebê xo de, eseranê xo de, bi hawayê neqle (bi hawayê qîle –qaleyî) nêşîbiya. Hem mi het de kitabê hedîsî û kitabê siyerî çin î. Nê reyde, mi va 2KÛèÛ úˆÎÛÎÎɘMÙ pÛÉ’ò ¿$ı
û dest pêkerd. Miweffeqiyetêk wina viraziya ke, hafizayê mi quwetê hafizayê Se’îdê Verî ra zafêr hetkarî kerd.