û insî rê rayerê seadetê ebedî nîşan bido û cin û insananê faniyan îdamê ebedî ra xelas bikero û do hîkmetê xîlqet û tilsimê muxleq û muemmayê dinyayê akero û do meqsedanê Xaliqê kaînatî bizano û bido zanayene û do o ey Xaliqî bişinasno û bi her kesî bido şinasnayene, helbet hîna verê ke o bêro, her çî, her new’i, her taîfe, do ameyîşê ey ra hes bikero û do ey bipawo û do husnê îstîqbal bikero û ci rê çepikan bido piro û eke hetê Xaliqê înan ra bêro xebere dayene, o zî do xebere bido. Senî ke ma îşaret û mîsalanê verênan de dî ke her new‘êk mexlûqan, seke ci rê husnê îstîqbalî bikero, mûcîzeyanê ey nawnenê, bi ziwanê mûcîzeyan nubuwwetê ey tesdîq kenê.
ÎŞARETO HEWTÊSIN: Mûcîzeyo tewr pîl yê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, Quranî ra pey, zatê ey bi xo yo. Yanî o exlaqo berz ke ey de ameyo pêser û dost û duşmenê Ey, îttîfaq kenê ke o, her yew xesletî de, tebeqeyo tewr berze de yo. Hetta qehremanê mêrxasiye Hezretî ‘Eliyi, tekrar- tekrar vatêne: “Wexto ke herb zaf dehşetin biyêne, ma xo eştên pey Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî û pey ey de ma xo pawitên.”1 Û sey nînan... Heme exleqanê hewlan de, wayîrê dereceyêko tewr berz û bidenêresayenî bi. Ma nê mûcîzeyê ekberî, hewaleyî Şîfaya Şerîf a ‘Ellameyê Mexrîb Qadî Iyaz kenê. Bêşik ey zatî, o mûcîzeyê exlaqê hemîdeyî, zaf weş beyan û îsbat kerdo.
Hem yew mûcîzeyê Ehmediye (‘e.s.w.)î yo zaf pîl û hetê dost û duşmenan ra museddeq o, şerîetê eyo kubra yo, ke ne mîslê ey ameyo û ne zî do bêro. Dereceyêk beyanê nê mûcîzeyê pîlî, ma hewaleyê heme Hîris û Hîrê
