‘Ebbas Îbnê Mîrdasî biyo no yo ke: Yew pûtê eyo bi namebê Dimar estbiyo; ey sanemî, rojêk wina yew veng dayo:
1¿Û‡˜À’„ gıÜÛAÕÙ ‡ÛúÛAıÛ ïÙq˜FÛZÙ ÖÙZˆÛş |ÛF˜ÑÛ ¿˜ÇFÛñÛAıı ÖıäÛ ¿ÇâˆÛFıòˆı ÖÙUÛ܈ÛZÚ
Yanî “Ameyîşê Muhemmedî ra ver, mi rê îbadet ameyêne kerdene; nika beyanê Muhemmedî ameyo; êdî o dalalet nêbeno.”2
Hezretî ‘Umerî, Îslamiyetî ra ver, qurbano ke seba sanemî/pûtî ameyêne serebirnayîş ra, wina eşnawito:
3ïÛA √ğÛ ¿Ç[ˆÛEñıV˜ ¿ÛÖ˜\Ò àÛR’ñV˜ ÕÛQÙÑÒ vÛe’ñV˜ ïÛ}ÙèğÙ º’ ¿ıÇ’çÛ ¿ıºˆÛ ¿Û$Ù
Ha yo, sey nê nimûneyan, zaf hedîseyî estê, kitabanê mewsûqan/saxleman qebul kerdo û neqil kerdo.
Senî ke kahînan, arifanê bîllahan, hatifan, hetta sanem û qurbanan, rîsaletê Ehmediye (‘e.s.w.)î xebere daya; her yew hedîse zî, biyo sebebê îmanê tay merdiman. Wina zî tay kerrayan ser o û tirban û kerreyanê tirban ser o de, bi xetta qedîm, îbareyê sey, ÖÙUÛÜÛˆZÒ ÖÙe˜ÉıVÒ ¿ÛÖ’ñäÒ
ameyê diyene; pê înan tay merdimî ameyê îmanî.4
