Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî vato:

¹¿ı^˜Ü’ò v’ò ¿Ç˜}ÙÙ\˜ √ıı ÖÙUÛÜÛˆZÒ @ ‡Û v’ò ¿˜ºıà˜R’ñÑı ¿ÛT˜ÜÛÛZÙ @ ‡Û v’ò ¿ÇLˆÛè˜Õ’ïéı ¿ÛT˜ñÛZÙ

Hem Încîlî de nameyanê Nebewî ra

dÛATıGÙ ¿Ç˜}ÛhñıGı ‡Û¿˜Çåı\Û¿‡Ûşı

  yanî “Wayîrê şimşêr û asayî.”² Belê oyo ke sahîb-us-seyf o û miyanî nebiyan de yê tewr pîl o û umetê xo reyde wezîfedarê cîhadî yo, Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselam o. Hewna Încîlî de: “Sahîb-ut- Tac” o.³ Belê unwanê “Sahîb-ut- Tac” mexsûsê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî yo. Tac, emame yanî şaşik a. Zemanê verî de, miyanê miletan de, miletê ke bi pêroyî şaşik û egale sereyê xo ra pêşenê, qewmê ereban o.  dÛATıGÙ ¿ÇLˆˆÛA»ı

 ke Încîlî de ya, bi hawayêko qet’î yena me’neya “Resûlê Ekrem”î (‘e.s.w).

Hem Încîlî de ¿ÛǘFÛAÕÛ|˜É’ñl˜

 yan zî ¿ÛǘwÛAÕÛ|˜É’ñl˜

 ke tefsîranê Încîlî de bi me’neya “Heq-peresto ke heq û batilî yewbînan ra abirneno” ameya dayene ke; no zî nameyê ey zatî yo ke însanî ke do peyra bêrî sewqî heqî bikero.⁴