Çunke, Canabê Heqî O bi sûretê beşerî de erşawito ke (O) bi (ê) ‘emel û hereketanê xoyê ke merdim pê eşkeno bireso seadetê dinya û axretî, merdiman rê cuyê înan ê cematkî de, bibo rayber û îmam, û ê hunerê Rebbanî û teserrufê qudretê Îlahiyî ke miyanê adiyan de harîqûlade yî û her yew tira mûcîzeyê qudretê Îlahî yî, nîşan bido. Eke fîîlanê xo de beşeriyetî ra biveciyaynî û xarîqûlade bibiynî, bi xo nêeşkiyayêne bibo îmam, bi fîîl, hal û tewiranê xo nêeşkiyaynî derse bido. Labelê semedê muqtezayê îmtîhanî û tecrubeyî, ke sirrê teklîfî yî, helbet dereceyê eşkerayiye de, biwazo – nêwazo dereceyê tesdîqkerdişê mecburî de bimendêne, mûcîze nêbiyêne. Çunke sirrê îmtîhanî û hîkmetê teklîfî, îqtîza kenî ke aqilî rê ber abo û îradeyê aqilî zî destê ey ra nêro girewtene. Eke hawayêko xayet eşkerayiye de bo, o wext îradeyê aqilî nêmaneno, Ebû Cehîl zî sey Ebû Bekirî tesdîq kerdêne, feydeyê îmtîhan û teklîfî nêmendêne, komir û elmas yew sewiye de mendêne.

   ‘Ecêbo ke, bê mubalexe, hezar hetan ra, hezaran merdimî, her yew înan ra bi yew tek mûcîzeyêk Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, yan zî bi delîlêk nubuwetî, yan zî bi vateyêk Ey, yan zî bi diyayîşê riyê Ey û sey nînan… her yewî bi (vînayîşî) yew elametê Ey îman ardişê reyde, heme nê hezaran merdimî ciya–ciya û mudeqqîq û mutefekkîrî ardî îmanî, heme ê delîlê nubuwwetî ke bi neqla sahîhe û eseranê qet’iyan reyde resayî ma, seke qismêk merdimê bêbextî nikayinan rê kafî nêro, wardenî rayîr ra vejînî û dekewnî rayîrê dalaletî.

   Esaso Diyin: Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselam hem beşer o, hetê beşeriyetî ra sey beşerî muamele keno; hem resûl o, hetê rîsaletî ra, qasid û tercumanê Cenabê Heqî yo. Rîsaletê Ey, îstînadê wehyî keno. Wehiy, di qismî yo: