Hem reîsanê Nesranî ra Xaris Îbnê Ebî Şumer-il Gasanî û reîs û melîkê pîlê dînî yê Şamî, yanî zatê namdarî yê sey Sahîbê Îlya û Hîraql û Îbnê Natûr û Carûd, kitabanê xo de, wesfê ey diyî û îman ardo.¹ Tena Hîraql, seba seltenetê dinya, îmanê xo eşkera nêkerdo.²

Hem sey nînan, Selman-ul Farisî, o zî verê cû Nesranî bi (yo). Wesfê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî diyîş ra pey, ro ey gêrayêne.³

Hem alimêko muhîm ke nameyê ey Temîm bi, hem Reîsê Hebeşî Necaşî yo binamûveng, hem Nesereyê Hebeşî, hem papazê Necranî, heme bi muttefîqiye xebere danê ke “Ma, wesfê Nebewiyî, kitabanê xo de diyî, o semed ra ma ameyê îmanî.”⁴

Hucceto Hîrêyin: Ha yo sey nimûneyêk, ma do çend ayetanê Tewrat, Încîl û Zebûrî ke Pêxemberê ma ‘eleyhîsselatu wesselamî ser o yê, binawnê:

Yê Yewin: Zebûrî de ayetêka wina esta:

⁵¿ÛÇɈ’åÙá ˆ Û ¿E˜qÛP˜ ÇÛâÛA ÖÙ}’ñáÛ ¿Ç_ˆÙâˆÛéı EÛq˜ZÛ ¿˜ÇwÛL˜\ÛşÚ 

 “Mûqîm-us Sunne” zî nameyê Ehmedî yo.