Fehm beno ke o zatê Ehmediye (‘e.s.w.) memûr û resûlê Cenabê Heqî yo. – Labelê bi îtîbarê Xaliqê kaînatî û bi unwanê Rebê heme mexlûqatî–. Belê senî ke mufettîş û memûrêko pîl ê yew padîşahî ke her yew daîre ey zano û şinasneno; dekewo kamcîn daîre, pê munasebetdar beno. Çunke yew memûriya eyê ke bi nameyê padîşahê pêroyî ya, esta. Mavajî eke tena mufetîşê edliyeyî bo, o wext tena daîreyê edliyeyî dir munasebetdar beno; daîreyê bînî hende ey nêşinasnenê. Û eke mufetîşê eskeriyeyî bo, daîreyê mulkiyeyî ey nêzano. Wina zî, yeno fehmkerdiş ke heme daîreyê seltenetê Îlahî de, melayketan ra bigêre heta mêse/meyese û pîrike, her yew taîfe, ey şinasneno û zano yan zî pêdiyeno zanayîş. Eke wina yo Xatem-ul Enbiya û Resûlê Rebê alemîn o. Û raserî heme nebiyan de şûmûlê rîsaletê ey esto.    

ÎŞARETO ŞiyÊSIN: Xarîqayê ke tira îrhasat vajiyeno û bîsetê nubuwetî ra ver vejiyayê; labelê bi hawayêk ke têkiliya înan bi nubuwetî dir esta ameyê wicûd zî, delîlê nubuwetî yê. Nê zî hîrê qism ê:

Qismo Yewin: Bi nessa Quranî, ê xeberê ke Tewrat, Încîl, Zebûr û Suhûfê Nebiyan, derheqê Nubuwwetê Ehmediye ‘eleyhisselatu wesselamî de dayî yê. Belê, madem ê kitabê semawî yê û madem wayîrê ê kitaban enbiya yê; yew zato ke dînê înan nesix keno û şeklê kaînatî vurneno û nêmeyê riyê erdî pê nurêko ey erdo roşn keno ra behskerdişê înan helbet û bêşik zerûrî û qet‘î yo. Eya hîç mumkîn o ke ê kitabê ke behsê hedîseyanê şenikan kenê, wardê behsê hedîseyo tewr pîl yê new‘ê beşerî, ke hedîseyê Muhemmediye ‘eleyhisselatu wesselamî yo, nêkî. Ha, madem eşkera yo do xebere bidî, herhal yan do tekzîb bikî, ta ke dînê xo xirabkerdişî ra û kitabanê xo nesixkerdişî ra xelas bikî yan zî do tesdîq bikî, ta ke ey zatê heqîqetmedarî reyde,