Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselam, ey ra ewniya û peşmiriya. Va: “To nefsê xo dir çi qisey kerd?” û Fedale rê mexfîret waşt. Fedaleyî îman ard û va ke: “A game dinya de, nêbiyên ke mi rê Ey ra zêdêr sînayeyê mi estbo .”1
Hedîseyo Hewtin: -Bi neqla sehîhe- Yahûdiyan bi niyeto xirab, gama ke yew kerraya xişne eştên cayo ke Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselam roniştibi, Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselam a deqîqa de bi hifzê Îlahî werişto; o qesdo xirab zî eqîm mendo.2
Sey nê hewt mîsalan, gelek hedîseyî estê. Sere de Îmamê Buxarî û Îmamê Muslîm û îmamê hedîsî, Hezretê Aîşe ra neqil kenê ke nazilbiyayîşê ayeta:
3 ‡ÛÛÛ¿$Ù ïÛq˜eıÜÙÅÛ ÖıäÛ ¿ÇâˆAÛœÛıı
ra pey, zatê ke ge-ge Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselam muhefeze kerdêne rê ferman kerd:
ïÛA ¿ÛïÙˆåAÛ ¿ÇâˆÛAœÙ ¿à˜eÛ\ıvèÙ¿ vÛ}ÛZ˜ pÛeÛÜÛâ’ò ÕÛEˆ’ò pÛ]ˆÛ ‡ÛQÛшÛ
Yanî “Nobedariye rê hewce/luzûm çin o; Rebbê mi, mi hifz keno.” 4
Ha yo, no Rîsale zî, sere ra heta tiya nawneno ke: Her cins û her alemê nê kaînatî, Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî şinasnenê û tedir eleqedar ê. Her cinsê kaînatî de, mûcîzeyê ey asenî.
