Hedîseyo Çarin: Îmamê Taberanî û Ebû Nuaym, delîlanê nubuwwetî de, Nûman Îbnê Beşrî ra xebere danê ke “Zeyd Îbnê Xarîce, miyanê çarşiyî de nişka ra kewt û wefat kerd. Ma ard keye. Bêntareyê mexreb û eşayî de gama ke ciniyî dormareyê ey de bermayêne, nişka ra va: ¿Ûà˜eıLÙè¿ ¿Ûà˜eıLÙè¿
“Hiş bê, hiş bê!”.Dima bi ziwanêko fesîh:
1ÖÙUÛ܈ÛZÒ ÕÛ^ÙèğÙ $ı ¿ÛÇ_ˆˆÛë’ İÙ pÛÉÛñ˜ÅÛ ïÛA ÕÛ^ÙèğÛ ¿$ı
va û biney qisey kerd. Dima ma ewniyayê ke bi hawayêko bêgan, wefat kerde yo.2
Ha yo, eke cenazeyê bêganî rîsaletê ey tesdîq bikî, êyê ke ganî yê tesdîq nêkî; helbet ê ganiyê caniyî, bêganan ra bêganêr û merdeyan ra merdeyêr ê.
Labelê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî rê xizmetkerdiş û tira aseyîşê melayketan û ci rê îmanardiş û îtaetkerdişê cinan, mutewatir o. Bi nessa Quranî û zaf ayetan eşkera yo.3 Xezweyê Bedrî de, panc hezar melayketî, bi nessa Quranî4 vernî de, sey sehabiyan ci rê xizmet kerdo û biyê esker. Hetta ê melayketî, miyanê melayketan de, sey sehabiyanê Bedrî şeref qezenc kerdo.5 Nê meseleyî de di hetî estê:
