No lajê mino ke yew tena yo û cuya mi de do îstrehetê mi temîn bikerdêne, ti bidî xatirê ey resûlî û bexş bikî.” Enes vano: “O merdimo merde, warişt û ma reyde nan werd.”¹

Ha yo, Qesîdeya Burde yê Îmamê Bûsîrî de, qismo ke îşaretê nê hedîseyê ecêbî keno û nê hedîseyî îfade keno, no qism o:

ÇÛè˜ àAÛ ^ÛFÛM˜ |ÛZ˜ÕÛŞÙ ¿’ïAÛKÙçÙ pınÛÜA @ ¿ÛT˜ñ’ò ¿^˜ÜÙçÙ T’ñäÛ ïÙZ˜p’ò ÀÛ¿ÕıœÛ ¿Ç\ˆıÖÛáı

Yanî: “Eke elametanê/nîşananê Ey, bi hawayêk goreyê dereceyê qedrê Ey, pîlî û meqbûliya Ey binawnaynê, tena êyê ke newe merdî ney; belkî bi nameyê Ey, esteyê pûçbiyayeyî zî bieşkiyayên bêrî ganîkerdiş.”

Hedîseyo Hîrêyin: Sere de rîwayetkarê sey Îmamê Beyheqî, ‘Ebdullah Îbnê ‘Ubeydullah-il Ensarî ra xebere danê ke ‘Ebdullahî vato: “Wexto ke Sabit Îbnê Qeys Îbnê Şemmas, herbê Yemameyî de şehîd kewt û ma o dekerd tirbe, ez wêra de hazir biya. Gama ma dekerdêne tirbe, nişka ra tira yew veng ame, va:

²ÖÙUÛ܈ÛZÒ ÕÛ^ÙèğÙ ¿$ı ¿ÛÛEÙèEÛĘ\ı¿ÇeˆııZˆ’ï~Ù  ‡ÛpÙÜÛ\Ù¿ÇbˆÛå’ñZ Ù‡ÛpÙO˜ÜÛAıÙ ¿˜ÇFˆÛ\Ù¿Ç\ˆÛT’ñáÙ

Dima ma o akerd, ewniyayê, merde, bêgan o.³ Ha yo, o wext Hezretî ‘Umer ke hima nêbiyo xelîfe, şehîdiya ey xebere dano.