Kitaplar
Mûcîzeyê Ehmediye

Cabîr Îbnê ‘Ebdullahî, seferêk de zaf betiliyabi, êdî nêeşkayêne bimeşo/ray şêro. Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, bi hawayêko hêdî o deve nusk da; ey deveyî îltîfatê Ehmediye ra lezgîniyêk wina, şabiyayîşêk wina girewt ke êdî çew nêeşkayêne hewsarê ey bigirewtêne û rayer de biresayêne ci.1 Hezretê Cabîr xebere dano.

Hedîseyo Çarin: Sere de Îmamê Buxarî, eîmmeyê hedîsî xebere danê ke “Yew reye şewe de, xeberêka muhîme vila biye, seke teberê Medîneya Munewwere ra, dişmen êrîş keno. Dima siwariyê wêrekî vejiyay ameyî. Rayer de vînenê ke zatêk yeno. Ewnênê ke Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselam o. Ferman kerdo: “Çiyêk çîn o.” Wenişto estora Ebû Telheyê meşhurî, muqtezayê cesaretê xoyê qudsî ra, her kesî ra ver şiyo, tehqîq kerdo û agêrayo. Ebû Telhe rê ferman kerdo:  ‡ÛQÛZ˜∆Ù vÛ\Û^ÛÅÛ EÛU˜\¿Û

 Yanî: “Estora to rehwan a û gelek sivik a.” Hal no yo ke, estora Ebû Telheyî, o cins ra bî ke tira qetûf (tenbel) vajiyayêne. A şewe ra pey, çew estore vazdayîş de nêresayêne aye.2 Hem bi neqla sehîhe, yew hewe sefer de, wextê nimajî de, Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî estora xo ra va: “Vinde.” A zî vinderte. Heta ke nimaj qediya, qet yew azayê xo têwnêda.3

Hedîseyo Pancin: Xizmetkarê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî Sefîne, seba ke şiro hetî waliyê Yemenî 

Hata Bildirim Formu
Sayfalar
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151152153154155156157158159160161162163164165166167168169170171172173174175176177178179180181182183184185186187188189190191192193194195196197198199200201202203204205206207208209210211212213214215216217218219220221222223224225226227228229230231232233234235236237
Fihrist
Lügat