Yê pancin: Destê xo riyê Qetade Îbnê Selmanî ra sawito, dua kerda. Êdî riyê Qatadeyî, sey lîlikî beriqiyayo.1
Yê şeşin: Wexto ke kênaya dayka mumînan Umm-u Seleme û xorta/zirkênaya Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî Zeynebe ke hima qijeke biya, Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, awa destmajî eşta riyê aye rê û îltîfat kerdo. Temasê aye awe ra pey, rindekiya riyê Zeynebe, sûretêko ecêb girewto, biya bedî-ul-cemal.2
Ha yo, sey nê cuz’iyan, hima zaf nimûneyî estê. Îmamanê hedîsan, zafê înan neqil kerdê. Eke ma nê cuz’an ra her yewî sey xeberêka wahîde û zeîfe ferz bikî zî, hewna heme hukmê tewaturêko me’newî, mûcîzeyêko mutleq yê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî nawnenê. Çunke yew hedîse, gama bi hawayêko ciya-ciya û bi zaf hawayan bêro neqilkerdiş, qewimiyayîşê hedîseyê esilî, beno qet‘î. Sûretan ra her yew zeîf bo zî, hewna hedîseyê esliyî îsbat keno. Mesela:
Vengê yew req-teqî ame, tayînan va ke filan keye xirab bi; tayê bînan sewbîna keye va û sey nînan… Beno ke her yew rîwayet, xebera wahide zî, zeîfe zî û xîlafê waqî zî bibo; labelê hedîseyo eslî o yo ke yew keye xirab biyo, o qet‘î yo, her kes ney de muttefîq o. Hal no yo ke, nê şeş cuz’ê ke ma behsê înan kenî, hem sehîh ê hem înan ra tayî vejiyayî dereceyê namdariye/şoretî. Ma ferz bikî eke ma her yew înan ra zeîf bivînî, senî ke ê temsîlî de mutleq yew keye xirab biyo, hewna pêroyê cuz’an de, bi hawayêko qet’î wicûdê mûcîzeyêk mutleq yê Ehmediye ‘eleyhisselatu wesselamî, nawneno.
