Dima Qebîleyê Qureyş ke qewmê Mudariye ra bi, Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî ra rîca kerd. Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî dua kerde; varan ame; xela wedariyaye.1 No hedîse, dereceyê tewaturî de meşhur o.
Nimûneyo Pancin: Qebulbiyayîşo dehşetin yê zewtanê Eyê ke merdimanê xusûsiyan rê yê. Nimûneyê ney zaf ê. Ma do hîrê nimûneyanê qet’iyan seba nimûneyî beyan bikî.
Yê Yewin: ‘Utbe Îbnê Ebî Lehebî rê wina zewte daye:
¿ÛÇɈ’åÙáÛˆ ^ÛÛÛÉıˆıl˜ pÛÉÛñ˜çı úÛɘFA Öııä˜ úıëÛEıÅÛ
Yanî: “Ya Reb! Yew kutikê xo muselletê ey bike.” Dima wexto ke ‘Utbe şono sefer, yew şêr ameyo miyanê qafîleyî de gêrayo û o diyo, parçe kerdo.2 No hedîse meşhûr o. Îmamanê hedîsan, neqil û teshîh kerdo.
Yê diyin: Muhellim Îbnê Cessame yo ke, ‘Emir Îbnê Azbat bi hawayêko xayîniye kiştibi. Hal no yo ke, Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, o seba cîhad û herbî, kerdibi fermandar û yew bolik reyde erşawitibi. Muhellim zî reyde bi. Gama xebera na xayîniye reseya Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, hêrs biyo 3¿ÛÇɈ’åÙáÛˆ ºÛ KÛt˜w˜ı\ ÇÜÙıUÛÉıˆá˜
vato, zewte daye. Hewt roj ra pey o Muhellim merd. Dekerd tirbe; tirbe o eşt teber. Çend rey dekerd; la‘erdî o qebul nêkerd. Dima mecbûr mendî, bêntareyê di kerreyan