Îzahatê îbadet senî beno sebebê averşiyayîşê şexsî:

   Însan, cism û bedenê xo şenik, zeîf û eciz o. No babet ra heywanan ra hesibêno. Labelê wayîrê yew ruhê gelek xurtî yo, û seba averşiyayîşî, wayîrê yew cewherê xişnî yo, meyl û xeyalê ey nêkewenê bin hed û sînoran, û wayîrê wecibiyayîşanê bêpeyniyan o, fikrê eyê bêhûmar est î, û bêhudud qewetê ey ê şehewî û xedabî est î, û yew ecîb xelq biyo ke heme tewir mexlûqan û heme bêj aleman rê sey yew fîhrîste ameyo xeleqnayîş.

   No qeyde însanêk winasî rê çiyo ke ruhê eyê berzî fireh keno û aver beno îbadet o; çiyo ke cewherê ey o averşiyayîşî zêdneno îbadet o; çiyo ke meyl û xeyalanê ey xirabiye ra dûrî fîneno û pak keno îbadet o; çiyo ke vatişanê ey ca ano îbadet o; çiyo ke fikrê ey hera keno û dekeno bin nîzamî îbadet o; çiyo ke qewetê ey ê şehewî û qehrî dekeno bin hududî îbadet o; çiyo ke weslanê ey ê asayey û nêasayeyî cengara gemarin ê tebîetî ra pak keno îbadet o; çiyo ke însanî resneno qederê ey ê kamilî îbadet o; mabeynê 'evd û mabûd de aleqedariya tewr berz û tewr weş û şîrin encax îbadet o.

   Ya, tewr berzê averşiyayîşê însaniyetî na aleqedariye û gireydiyayîş o.

   Îxtar:

   Ruhê îbadetî, îxlas o. Îxlas zî, îbadeto ke yeno kerdiş sirf seba ke emir biyo kerdiş o. Eke sewbîna yew hîkmet û yew faîde îbadetî rê bibo sebeb, o îbadet betal beno. Faîdeyî û hîkmetî tena îbadetî hîna qîmetin û berz kenî, nêeşkenî bibî sebeb.