Ser nê meyl û waştişê xo; seba ke werd û cil û îhtiyacanê xo yê bînî, şeklêko rind reyra dest fîno, muhtacê zaf huneran o. Seba ke nê huneran de hunermend niyo, mecbur o ke kesanê bînan reyra bişuxuliyo û miyanê însanan de biciwiyo. Ta ke her yew semereyê xebata xo bi embazanê xo reyra bibedilno û no hawa înan rê bibo hetkar. No hawa îhtiyacanê xo bieşko dest fîno.

   Labelê semedo ke însan de qewetê şehwet, qewetê wecibiyayîşê çiyanê zirarinan, qewetê aqil rê terefdê Xaliqê Sin’etkar ra hed nêroniyayo. Semedo ke însan bi waştişê xo yo qijek reyra  aver şîro nê qewetî serbixo verradiyayî. Coke ra muameleyê cematkî de gelek zilm û tadayî yenî/vejînî meydan. Seba ke verniyê nê heqeretan bîgîriyo, cematê însanan bedilnayîşê semereyê şuxulê xo de muhtacê edaletî yo. Labelê aqilê her kesî famkerdişê edaletî de bêçare yo. Yew aqilê berz rê îhtiyaciye est a ke her kes ê aqilê berzî ra îstîfade bikero. Aqilêk wina berz encax şeklê qanûnî de beno. Qanûnêk wina zî encax şerî?et o.

   Dima, ê şerî'et rê yew merkez û yew wayîr lazim o ke tesîrê ey, hukûmramitişê ey û tetbîqkerdişê ey temîn biko. O wayîr zî encax peyxamber o. O zato ke peyxamber o, semedo ke ser heyatê însan û wijdanê însan de hukûmdariya xo bidewmno, senî maddî û manewî muhtacê xurtey o, winî zî semedo ke Xaliqî reyra dereceyê munasebet û elaqadariya xo binawno muhtacî delîlî yo. Delîlo wiayin zî encax mu’cîze yî.

   Dima, o peyxamber, ke bin emrê Homay do, semedo ke emr û yesaxanê Homay rê îtaet û paştî girewtiş saz û peyda bikero, muhtac o ke pîleya Sin’etkarî hêşê însanan de bivirazo. O viraştiş zî encax esasê îman yanî fambiyayîşê rûknê îmanî reyra beno. Qewet û kamilkerdişê rûknî îman zî encax îbadetkerdiş û dewmnayîşê îbadet reyra beno