Eya no ruhê însanî ke bol eciz û zeîf o, hem bol feqîr û muhtac o, hem miyanê şewtariyê ameyoxê bêpeynî de şono. Hem miyanî ciriyayîşanê bêpeynî de verpêdiyêno seba ke nimajê ‘îşa biko, ke manaya xo endehîna xurt a, sey Îbrahîm (a.s.) vano

لَٓا اُحِبُّ الْاٰفِلٖينَ

nimajê xo reyra xo fîneno dergahê Mabûdo Baqî, Mehbûbo daîmî. No alemo fanî de, no ‘emrê fanî de, na dînyaya şewtarî û ameyoxê şewreş de Baqiyêko Sermedî rê nê duayan keno. Biney sohbetê baqî reyra ‘emrêko baqî dinyaya xo ro rewşen varneno. Ameyoxê xo roşn keno, keremê rehmeta Rehmanî Rehîm vîneno û wazeno. Pê darbanê xo, ê ke dûrkewtişê heme çiyan, dûrkewtişê embaz û dostan û vîndîbiyayîşê înan ra yî, dermen keno. Wextê ‘îşa dinya kewena miyanê şewreşiye û kê vîndî kena. Merdimo ke nimajê ‘îşa keno, nimajê xo reyra na dinyaya fanî xo vîra keno, bi bermayîşê qelbê xo heme derdanê xo dergahê Rehmetî de rişneno.

   Hem çi beno çi nêbeno hema nêkewto hewnê sey mergî, wezîfeyê xo yê îbadeto peyên keno. Seba ke defterê xo yê amelî ê rojî, peynî bider ameyîşêko weş reyde gireydo warzeno nimaj keno, yanî vera heme çî û kesî ke tera heskeno keweno huzurê Mabûd û Mehbûbê Baqî. Herinda ecizan rê parsekî biko, keweno huzurê Qadîrê Rehîm. Seba ke şerrê heme çiyanê zirarinî ke tersan ver ey recifnenî bireyo, keweno huzurê Hefîzêko Rehîm. Fatîha reyra destpêkeno, mexluqê ke çiy rê nêbenî û herinda xo de daîm niyî, naqis û feqîr î, vera wesfdayîşê înan û minnetê înan girewtiş ra wesfanê Rebbul Alemînî dano ke Kamilo Mutlaq, Ganiyo Mutlak û Rehîmo Mutlaq o û şikirdariya ey keno ey goyneno û no qeyde vejîno mertebeyê