O şêro koyî û wehşî ke vuriyêno beno yew xizmetkaro mûnîs û beno estoro binemir yew îşaret o ke; merg ehlê dalaletî rê dost û embazan û mal û ewladan ra dûrîkewtişo ebedî yo. Hem kî înan dinyaya ke Cennetî înan ê zureyên ra vejeno, erzeno zindanê tirbe, înan miyanê bêkesiye û tenayî de hepsî keno.

Merg seba ehlê Qur-anî û hîdayetî beno sebebê resayîşê dost û embazan ke şiyî alemo bîn. Hem wasitaya ke înan resneno warê înan ê ebedî û meqamî înan ê saedetî. Hem no zindanê dinya ra dawetbiyayîşê bostanê Cennetî yo. Hem înan beno axîret ke îkramê Rehmanê Rehîmî ra, mukafat û heqê ‘emelê xo yê rind bigêrî. Hem yew teskere yo ke înan wezîfeyê cuya giranî ra felitneno. Hem paydosbiyayîşê talîm û talîmatê îbadetî yo.

Welhasil: Kam ke cuya dinyaya fanî xo rê biko meqsûdê ewwil, teber ra Cennetî miyan de bo zî manen miyanê Cehennemî de yo û kam ke pîze ra xo bido cuya ebedî, hem dinya de hem axîret de miyanê saedetî de yo. Dinyaya ey çendehîna miyanê tengiye de bibo zî seba ke dinya de pawikê Cennetî yo; no hêviyê xo reyra tengiye weş vîneno, zerra xo pêt keno. Miyanê sebir de şikir keno.

¿ÛÇÉ˚ˆåÙáÛˆ ¿Q˜qÛɘâAÛ Öıä˜ ¿Ûã˜Ñı ¿Ç_ÛˆqAÛÀÛşı ‡Û¿Ç_ÛˆëÛÖÛéı ‡Û¿Ç˜}Ù\˜√ıı ‡Û¿˜º˙ïÜAÛıı √ÛÖ˙ñäÛ ¿ÛÇÉ˚ˆåÙáÛˆ dÛÑıˆ ‡Û^ÛɈıᘠpÛÉ˚ò ^ÛñıˆZıàAÛ ÖÙUÛÜÛˆZÚ ‡Û pÛÉ˚ò ¿˚Çıçı ‡ÛdÛU˜Fıçı EıqÛZÛÀı QÛÜñ˙ÎÎÎÎrı ¿Ç˜UÙ\Ù‡vAÛ∆ı ¿Ç˜ÜÙLÛbÛÄıˆÉÛéı v˙ò QÛÜñ˙ÎÎÎÎrı ¿Ç˜ÄÛÉıÜAÛ∆ı ¿Ç˜ÜÙLÛÜÛOıˆÉÛéı EıAıØıı ¿Ç\ÛT˜ÜÎ˚Îäı v˙ò ÖÛ\Û¿ïÛA KÛÜÛèÙˆQAÛ∆ı ¿Ç˜åÛè¿ÛÂı pıâ˜ZÛ |ı\¿ÛôÛéı úÙÑıˆ úÛÉıÜÛéÚ ÖıäÛ ¿Ç˜}Ù\˜√ıı Öıä˜ úÙÑıˆ |AÛÕıÂÚ Öıä˜ ¿Û‡Ûˆğı ¿ÇâÙˆ]Ù‡ğı ¿ıÇ˚ò √Wı\ı ¿Ç]ÛˆÖAÛıı ‡Û¿Õ˜TÛܘâAÛ ‡Û‡Û¿ÇıZÛï˜âAÛ ‡Û¿Õ˜TÛáı ¿Ç˜ÜÙê˜Öıâ˙ñäÛ ‡Û¿Ç˜ÜÙê˜ÖıâAÛ∆ı EıqÛZÛÀıãAÛ Eı\ÛT˜ÜÛLıÅÛ ïAÛ  ¿ÛÕ˜TÛáÛ ¿Ç\Ûˆ¿TıÜ˙ñäÛ ¿˚Ö˙ñäÛ ‡Û ¿Ç˜UÛÜZÙı$ı ÕÛƒıˆ ¿Ç˜qAÛÇÛÜ˙ñäÛ