Hem o bextreş xo sey hepsiyo ke cinawirî xo bider netirnayî, kenî ke hucumê ey bikerî vîneno. Û no bextiyar meymanêko rûmetin o ke, xizmetkaranê meymandarê xoyê kerîmî reyra beno embaz û keyf keno.

   Hem o bextreş, werê ke teber ra lezzetin asenî, la manen jehrin meyweyan werdiş reyra ezabê xo aver ano. Çike ê meyweyî nimûne yî. Tehmkerdiş rê destur est o. Seba ke meyweyanê rastikênan rê bibo namzedê erînayoxî. Nêke, sey heywanan nequrkerdişî rê destur çin o. O bextiyar eklê înan tamîneno, hîkmetî fam keno, werdişê înan apey verdano. Hêviyê nê meyweyan maneno û lezzet gêno.

   Hem o bextreş xo bi xo zilm kerdo. Sey rojî heqîqetê verê çiman, waziyetê renginî, ridê koreya xo ra, xo rê kerdo şik û gumanêko şewreş. Xo rê kerdo Cehennem. Ne misteheqê pîzveşniye yo ne kî heqê xo est o yewerî ra gerreyê xo bikero.

   Ma vajîme: Yew mêrik miyanê baxçeyo weş de, dost û embazanê xo reyra, hamnanî de, keyfê ziyafetêko weş reyra mird nêbo, şimitişê çiyanê pîsan reyra xo serxoş biko. Xo orteyê zimistanî de, miyanê cinawiran de veyşan, bane bihesibno û dest bi hawar û bermî bikero, senî misteheqê pîzveşniye niyo, bi no halê xo, xo bi xo zilm keno. Dostanê xo haway cinawiran vîneno û heqaret ro înan keno. Heya o bextreş kî bêşik winî yo. La o bextiyar heqîqetî vîneno. Heqîqet kî weşik o. Famkerdişî weşîkiya heqîqetî reyra, bêkemane wayîrê heqîqetî rê hurmet keno. Misteheqê rehmetê ey beno. Heya, hukmê Qur-anî: “Xirabiye xo ra, rindeyî kî Homay ra bizani”, vejîna meydan.

   Eke sey nînan, sewbîna ferqan ti bidî têver, ti go fam bikerî ke nefsê merdimê bextreşî ey rê Cehennemêko manewî viraşto. Merdimo bextiyar kî, niyet û baweriya eya weşe, exlaq û fikrê eyo rind, ey namzedê xelat û zerrweşiya xurte, fezîletêko rengên kerdo.