Aha rastê yew baxçeyî ame. Tede hem gul û meyweyê weşî hem kî, seba ke çew miqayt nêkerdo, çiyê pîs est î. Birarê xo kî dekewtibi baxçeyêko inasarên. Feqet çiyanê pîsan ra niyadabi û ê çiyanê pîsan lîstibi. Madê xo têmiyan vistibi. Bêarisiyayîş vejiyabi û şibi. La no peya qeîdeyê “çiyanê rindan ra niyade” reyra têgeyraynî. Çiyanê pîsan ra bira qet nêewniya. Çiyanê başan ra fayde dî. Zerba xo keyfê xo keno dima kî baxçe ra vejîno şino.

   Dima sey birarê xo kewt yew deşta xişne. Nişka ve ra vengê yew şêrî ke galimê ey keno eşnamit. Tersa. Labelê sey birarê xo nêtersa. Çike zan û baweriya xoya weş û fikrê xoyê rind reyra “Hakîmê na deşte est o. Beno ke no şêr bin emrê ê Hakîmî de xizmetkar o.” va û zerrfereh bi. Feqet hewna kî rema. Ta rastê yew bîro bêaw şeşt herînî xorîn ame; xo çeng kerd miyan. Haway biraderê xo nêmeyê bîrî de yew dare tepîşt; hawa ra pede eleqnaye mend. Niyada, di heywanî, her di ristimanê a dare kojenî. Xo ra cor niyada şêr, xo ra cêr niyada ejderhayêk dî. Haway birarê xo weziyetêko perîşan dî. O kî tersa. Labelê tersê ey hezar rey sivik bi sey birarê xo. Çike exlaqê eyo weş, fikro weş dabi ey. Fikro weş kî heme çî de weşiye ey nawitinî. Semedê fikrweşiya xo wina fikiriya:

   “Nê çiyê ecîbî heme yewbînan ra gireydaye yî. Sek hal o pêro piya yew emir reyra hereket kenî. Madem winî yo yew şîfre nê çiyan de est o. Heya nê emrê yew Hakîmo ke nêaseno reyra çerixênî. Eke winî yo ez bixoser niya. O Hakîm mi vîneno û mi ceribneno. Seba yew meqsedî mi rusneno cayêk û silayî keno.? No terso lezîz û fikro weş ra yew meraq peyda beno xo bi xo vano: “Gelo o ke mi wina ceribneno û wazeno ke xo bido mi şinasnayîş û mi no rayîro ecîb ro seba meqsedêk şaweno kam o?”

   Dima meraqê şinasnayene ra sînayîşê wayîrê şîfreyî vejiya meydan.