Rast û çepê xo de bi di darbanê xorînan ra dirbetin bî. Peyê ey de jû şêro xurt seke keno ke galimê ey bikero vinderte bî. Û verê çimanê ey de jû dar seba xeneqnayîşî amebî ronayene, merdimo ke ci ra hes keno pêroyine xeneqnena. Na darxeneqe pawikê ey kî bî. No hal ra vêşêr jû raywaniya derge sero bî. Zorakî şawiyaynî cayêna.

   No bêçare nê halê xoyê xirabî de bêhêvî hiziriyayîş de bî ke, heto rast de jû peyayo nuranî yo xeyrxwaz fênda Xizirî peyda bi. Ci ra va:

   “Bêhêvî mebe. Ez go di şîfreyan bidî û bimusnî ra to. Eke ti înan weş kar biyarî, o şêr to rê beno estor û kewno binê emrê to. Hem a dara xeniqnayîşî seba keyf û lezzetî go to rê bibo hêlaneke. Hem ez go di daruyan bidî to, eke ti înan weş îstîmal bikerî, ê her di dirbetê to ke biyî germaxin pê benî weş, go bivuriyî bibî fênda di gulê Muhemmedî (a.s.w.). Hem ez go jû bilet bidî to, ti pê seke firdanî rayîro jû serri ti go jû roj de şîrî. Ha to rê, eke ti bawer nêkenî reyê biceribne. Heta ke ti rastiya înan bivînî.”

   Rastiko ey zî qismêk ceribna rastiya înan tesdîq kerd.

   Heya ez, yanî no Seîdo bêçare kî nînan tesdîq kena. Çike mi hinîke ceribna, rastiya înan mi kî dî.

   Dime ra, tavilê, dî ke, heto çepî ra merdimêde hîlekar û serxoş fênda şeytanî vejiya. Xo de çiyê sey cewahîr, resmê heramî, saz û sohbetî û çiyê ke merdim pê serxoş beno ardibî. Vera ey vindert. Tera va:

   “Hey dereza! Bê bê! Ma piya bişimîme, keyf bikerîme, nê resmanê keynekanê rindekan de niyadîme. Ma nê lawikanê weşan goşdarîme. Nê werê weşî biwerîme.

   Pers: Haaa. Haaa. O çi yo ti fekê xo de pinanî wanenî?

   Cewab: Jû şîfre yo.

   - Nê çiyê ke fam nêbenî biterikne. Keyfo ke ma ha tede yîme xirab nêkerîme.