Karo Çarin: Însan zeîf o, belayê xo bol î. Xizan o, îhtiyacê xo bêhûmar î. Eciz o, barê cuyi ser milê ey bol giran o. Eke paşta xo nêşano Qadirê Zulcelal, tewekûl û baweriya xo ey nêaro, teslîmê ey nêbo, wijdanê ey do tim ezab de bimano. Guriyayîşê bênetîceyî, zehmet û xem û kederê beyhudeyî ey fetisnenî. Ey kenî ya serxoş yan zî cinawir.

   Karo Pancin: O vayeya îbadetî û tesbîhetanê wesl û aletanê to, wexto ti muhtac bî, to rê benî fêkiyê Cennetî. Însanê heqîqetşinasî, zaneye û kermetdarî, pêro piya nê heqîqetî diyî û xeber danî.

   Eke ti no tîcareto panc derece karlî nêkî; ti hem nê karî ra meheyr manenî hem zî ti kewenî panc qat xesar miyanê xesarî.

   Xesaro Yewin: O mal û ewlado ke ti endehîna tera hes kenî, o nefs û heweso ke ti perestişê înan kenî, o xortey û ciwaneya ke ti aşiqê înan î, pêro destê to ra vejînî û vîndî benî. Labelê, gune û kul û kederê xo viyeyê to de verdanî.

   Xesaro Diyin: Cezaya xayîniye ke to nê emanetan rê kerdo ti do biancî. Çunke to ê aletê hende qîmetinî û vayî, çiyê tewr bêqîmet de xerc kerdî. To nefsê xo rê zilm kerdo.