Hem badê ke ceng qediya, ez do şeklêko weşêr tepiya bida şima. Hem a emanete seke malê şima bo; ez do gelek yew fiyato vay bida şima. Hem a makîna û alet û edawatê ke miyanê paluka dî, dezgeyê mi de, do namebê mi bêrî şuxulnayîş. Hem vayey û qîmetê înan do yew ra vejî hezar. Hem ez do karî têde bida şima. Hem zî şima eciz û feqîr î. Şima mesrefê nê dinya homey karan nêeşkenî temîn bikerî. Hem mesref û lazimiya nê çerxî pêro wa mi sero bî, heme kar û fayde û zîdebiyayîş pêro şima rê. Hem zî heta ke şima teskere bigêrî wa destê şima de bimano. Ha şima rê panc mertebe kar miyanî de kar.

   Eke şima nêroşî mi, şima vînenî ke çi kes nêşkeno malo ke destê xo do bipawo, sey her kesî do destê şima ra vejiyo. Hem do bêfayde û beyhude şîrî, hem şima do o karo xişn ra mehrum bimanî. Hem ê hacet û mîzanê nazik û qîmetinî seba şuxulyayîş besenêkenî/nêeşkenî maden û sermaye bivînî, ê do binra qîmet ra bikewî. Hem zehmet û kulfetê îdarekerdiş û pawitişê nê malî do mildê şima de bimano. Hem şima do cezaya xayîniye ke nê emanetî rê kerdo biancî. Aha şima rê panc derece xesar miyanê xesarî de.

   Eke şima biroşî mi, mana rotişî naya ke; şima mi rê benî esker, nê çerxî namebê mi çarnenî. Eke şima wina bikerî herinda esîrî û tolaziye ra şima yew padişaho xurt rê benî eskerêko serbest û erjaye.”

   Badê ke înan nê vatey û ferman goşdaritî, her di merdiman ra aqilmendî va:

   “Çimandê mi ser. Ez bi keyfweşiye û zerrweşiya roşena. Hem ez hezar rey spas kena.”

   O bîn qurre, nefsê ey bibi Fîrewn, xodbîn, serxoş, seke o çewlîg de daîmî maneno, zelzele û qîrrecîrê dinya ra bira hayiya ey çin bî, va: