VATEYO ŞEŞIN

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ

اِنَّ اللّٰهَ اشْتَرٰى مِنَ الْمُؤْمِنٖينَ اَنْفُسَهُمْ وَاَمْوَالَهُمْ بِاَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ

   Eke ti wazenî fam bikerî ke nefs û malê xo Homayî rê rotene û ey rê 'evd û esker biyene, çiqas tîcaretêko karlî, çiqas rutbeyêko rûmetin o, goş bidi na novela temsîlî:

   Demey, yew padîşah verdestandê xo ra di merdiman, her yewînî rê yew çewlîg (çîflîg) emanet kerd ke tede sey paluka, makîna, mahînî, sîleh heme çî bibi. Feqet o wext yew cengêko tefûdumanin estbi. Çiyek sey xo nêmaneno, heme çî ya vîndî beno yan zî vuriyêno şono.

   Padîşah merhemet û keremê xoyê bêpeynî ra herdî merdiman rê rehberêko erjaye erşawit. Bi fermanêko gelek zerrbirehme înan ra vatinî:

   “Emanetê mino ke şima dest der o, biroşî mi. Ez seba şima muhafize bikera. Wa beyhude û bêfayde vîndî nêbo.