Labelê miyanê ê mesrafî di tîcaretêko zaf weşbê sermênê ey şîro keno. Sermayeyê ey yew ra vejîno hezar. O xizmetkaro bîn, seba ki bedbext, serserî bi, hetana îstasyon vîst û hîrê zerrnanê xu kor keno. Dano qumar-mumar û çiyanê heraman di vîndî keno. Yew zerrn tena destê ey di maneno. Embazê ey tira vano:

   “Gidî, no zerrnê xu zî bidi biletêk, ki ti no rayîro dûrî di piyade û veyşan nêmanî. Hem sermênê ma kerîm o; beno ki merhamet biko, qusiranê to ‘ef biko. To zî wenişnenî teyara. Yew roj di ma resenî cayê xu. Nêke, ti go mecbur bibî no çola ke rayîrê xo di mengî anceno di, tukûtena, veyşan û teyşan, piyade, şîrî.”

   Gelo eke no merdim înad biko û nê zerrnê xu nêdo biletêko sey mifteyê xizna, seba yew zewq û lezzetêko miweqet bido sefahat; merdimêko tewr kemaqil zî bêaqilî û zerar û bedbextêya ey ma fam nêkeno?

   Nika hey merdimo bênimaj! Û hey nefsê mino ki nimajî ra hes nêkeno! 

   O sermên Rebbê ma, xaliqê ma yo. Ê her di xizmetkarî ki raywan î: Yew; dîndar o, nimajê xu eşq û şewq reyra keno. O bîn; xafil, merdimê terkîselat î. Ê vîst û çar zerrnî zî, vîst û çar saetê rojî yî. O baxçe zî Cennet o. A îstasyone zî tirb a. O seyahat zî; raywaniya însanî ya, tirb ra vîrena, şona heşr, şona ebed. O rayîr, goreyê giraniya ?emel û teqwa, taynan rê kirr o, taynan rê zî derg o. Qismêk wayîrê teqwa sey virsikî rayîro hezar serrî yew roj di şonî. Qorî zî sey xeyalî rayîro panc hezar serran yew roj di şonî. Qur-ano ?Ezîmuşşan di ayetan reyra nê heqîqetî ra behs keno. O bîlet zî nimaj o. Pa desmaj girewtiş reyde panc wext nimajî rê saetêk tena bes o.