Belê, însan muhtacî zaf çiyan o, labelê sermayeyî ey bira qet çiniyo? Musîbet û talukeyî ke sereyê ey ser de yenî bêhed û bêhesab î, labelê qewetê ey bira qet çî niyo... Hududî sermaye û hukûmkerdişî ey, gorebê destdergkerdiş û destresayîşî eyî yo. Feqet waştiş û keder û belayî ey hende zaf î ke hududê înan gorebê veynayîşê çimanî ey û gorebê resayîşî xeyalî ey hera yî.

   Hende acîz û zeîf, xizan û muhtac ruhî însanî rî îbadet, tewekul, tewhîd û Homayî rî teslîmbiyayîş çendehîna yew qezenco 'ezîm, yew saedet, yew nîmet o, keso ke kor niyo veyneno, fehm keno. Her kes zano ke – welew des îhtîmalan ra yew îhtîmal bibo zî – rayîro bêzirar, rayîro zerarin ra holêr o. Halbukî rayîrî îbadetî, ke meseleyî ma yo, hem bêzirar o hem zî des ra new beno sebebî qezenckerdişî xiznayê saedetî ebedî. Rayîrî fisq, sefahetî û gunekarey û terkkerdişî emrî Homay zî – heta bi vatişî gunekaran – hem bêfayde yo hem zî însanî zanayey ê ke heqîqetî veynenî û wayîrî kerametî yî pê îcma û tewatûr tesdîq kenî ke des ra new îhtîmal miheqeq beno sebebî helakbiyayîş û bextreşiya ebedî.

   Welhasil: Sey saedetê axîretî, saedetê dinya zî îbadetkerdiş û Homayî rî leşker biyayîş do. Madem winî yo lazim o ma her dem vajî 

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلَى الطَّاعَةِ وَالتَّوْفٖيقِ

û semedo ke ma musluman î ma ganî şikir bikirî.