O rayîr zî; rayîrî heyatî yo ke alemê ruhan ra yeno tirbi ra viyareno ra, şino axîret. O tewre û sîleh zî; îbadet û teqwa yê. Her çi qas zahîren giraniya îbadetî est bo zî manayê îbadetî de yew rehatey û sivikeya ehend xişn esta ke nîna tarîfkerdiş. Çunke ‘evd nimajî xo de vano:

اَشْهَدُ اَنْ لَا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ

   Yanî: “Bê ey sewbîna xaliq û rezzaq çiniyo. Zirar û menfaet destî ey de yo. O hem Hakîm o; karo 'ebes û fizul nikeno. Hem zî Rehîm o; dayîş û merhemetî ey zaf o.” Semedo ke no vateyî ra îtîqat keno heme çî de xiznayê Rehmetî ra berêk veyneno. Pê duakerdişî xu, berî xiznayê Rehmetî kuweno. Hem zî veyneno ke heme çî emirberî Rebbê eyî yo. Xo fîneno rehmetî Rebbî xo. Xo fîneno setarê Rebbî xo. Pê tewekkul paştê xo dano Rebbî xo. Vera her belayî ey reyde xo sevekneno. Îmanî xo ra emniyetêk tam gêno.

   Belê, sey her rindeya raştikên, çimeyî cesaret û camêrdey zî îman û ubudiyet o. Sey her pîsey, çimeyî xirabey û teresey zî dalalet û kufr o.

   Belê, 'evdo ke qelbî ey têtewr nuranî bo, dinya vera ey bibo bombayêk û biteqo îhtîmal o ke ey nitersnena. Belkî o go qudretî Homayo Semedanî bi 'ecêbmendiş, bi lezzet seyr û temaşe biko. Feqet yew fîlozofo pirr biaqil û zanaye la bêîman wexto asmên de yew estareyo boçin veyno, 'erd de tersan ver recifiyeno. Dekeweno ewham. Vano: “No estareyo serserî ‘eceb dinyayê ma ro nigino?” (Demeyêk Amerîka no tewir yew estareyî ver recifiyay. Zafê înan şew banî xo terk kerdî.)