Labelê musîbetê ke dîn rê nêhameyî, nuqtaya heqîqet de musîbet nîyî. Înan ra tay îxtarê rehmanî yî. Senî ke şiwane, kerran verbi mêşneyanê xo dano, eyê ke dekewtê hêgayê sewbînan. Mêşneyî tey vejenî ke (fehm kenî ke), ê kerreyî seba yew karo xirab ra xelîsîyayîş îxtarêk î (yanê yew vîrvistiş û şîret î), bi zerrweşîye tadînî. Winî zî, zaf musîbetê zahîrî est î ke her yew îxtarê îlahî, îqazê îlahî yî. Û înan ra tayî kefaretê guneyan î. Û înan ra tayî ğefletî vila kenî, ‘ecz û zeîfeya beşerî vîrê merdimî fînenî û yew tewir huzur danî kê. Musîbeto ke şeklê nêweşîye de yo, seke ma verî zî va, o bêj, musîbet nîyo, beno ke yew îltîfato rebbanî yo, yew pakkerdiş o. Rîvayet de vêreno ke, “Têşanayîşê yew dara deresaya reyra senî meyweyê aye kewenî, têşanayîşê tewranîye reyra guneyî o tewir rişenî.” ^(*)

   Hezretê Eyûb ‘eleyhîsselamî, munacatê xo de, seba îstîrehetê nefsî dua nêkerdo. Gama ke ê birînî/rêşî zikrê ziwanî rê û tefekkurê qelbî rê manî bî, seba îbadet û taetî, şîfa waşto. O munacat reyra, ganî meqsedê mayo sifteyên, nîyetê ma birînanê mayê manewî û ruhî, ke guneyan ra peyda benî, înan rê şîfa waştiş bo. Seba nêweşîyê maddîyan eke ubûdîyet rê manî bîy o wext ma gerek muracatê ey bikerî. Labelê haway duşt vejîyayîş, şîkayet reyra ney, beno ke zelîlane û sey ardim waştişî muracatê ey bibo. Madem ma rubûbîyetê Ey ra razî yî, a nuqtaya rubûbîyet de çîyo ke dayo ganî merdim tira razî bibo. Seke yew terzo ke qeda û qederê xo rê îtîraz bikero “Ax”, “Of” reyra gerre kerdene, yew bêj seke qederî rexne kerdiş o, rehma ey sucdarkerdiş o. Keso ke qederî rexne bikero qoqa xo dano ors ro, şikneno.