“Ya Rebb! Zirar mi resa. Ziwan reyra zikrê mi rê û qelb reyra ubûdîyetê mi rê zirar dano” no vate reyra munacat kerdo, Cenabê Heqî o munacato xalîs û safî, bêğerez, seba lîllahî, yew şeklo harîqa reyra qebul kerdo. Kemalê afîyetê xo ey rê îhsan kerdo û ey mezharê tewir bi tewir rehmetê xo kerdo. Hayo, na Lem’a de Panc Nukteyî est î. 

   NUKTEYO YEWIN

   Herinda darbanê nêweşîya zahîrî ê Hezretê Eyûb ‘eleyhîsselamî, nêweşîyê ma yê zerî, ruhî û qelbî est î. Eke zere û teberê ma meqlum bibo, ma go Hezretê Eyûb ra hîna vêşî dirbetin û nêweş biasî. Çunke, her yew guneyo ke ma kenî, her yew şiko ke dekeweno sareyê ma, qelb û ruhê ma de birînan akeno. Birînê Hezretê Eyûb ‘eleyhîsselamî tena cuya eya kilmi ê dinya tehdît kerdinî. Birînê mayê manewî, cuya maya gelek derge tehdît kenî. O hezretî ra hezar rey hîna vêşî ma muhtacê o munacatê Eyûbîye yî. Taybetî, senî karmî ke rêşanî o hezretî ra peyda bîyî têkilê qelb û ziwanê ey bîyî. O tewir zî, rêşî ke guneyan ra peyda benî û aswasî /wesweseyî, şikê ke rêşan ra yenî meydan -neûzubîllah- têkilê bâtinê qelb benî ke cayê îmanî yo, zirar danî îmanî û têkilê zewqê ruhanî yê ziwanî benî ke tercumanê îmanî yo, ey zikir ra bacnenî û durî fînenî huş kenî. Heya, gune gama bikewo qelb gam bi gam ey sîya keno heta ke nurê îmanî tira vejo ey wişk û wad (bêrehm) keno. Mîyanê her yew guneyî de yew rayîr est o ke kê bîşono kufr. Eke o gune lezkanî îstîğfar reyra berteraf nêbo, sey yew karmî ney, belkî sey yew maro qijkeko manewî qelbî gaz keno.

   Ma vajî; merdimêko yew guneyo ke pê riyê kê dejeno bi pinanî bikero, eke pêhesîyayîşê kesîna ra zaf xo ver bikewo, estbiyayîşê melekan û ruhanîyan ey rê zaf giran yeno. Qayîl o yew delîlo qijkek reyra înan înkar bikero.