Eke na nêweşeya wehmî zaf dewm bikero, tadîna bena heqîqet. Merdimanê wehîmdar û hêrsinan de no xeslet yew nêweşeya ğidar a; yew hebi keno qubbe, qewetê eyo manewî şikîno. Baxusûs, eke raştê nêmhekîmanê bêrehman yanxo raştê doktoranê bêînsafan bêro, weswesanê xu hîna vêşî har keno. Eke zengîn bo malê xu şono; eke nêbo, yan aqlê xu şono yanxo sihhetê xu şono.

   DERMANO VÎST Û YEWIN

   Ey birayo nêweş! Nêweşeya to de elemo maddî esto. Feqet semedo ke tesîrê o elemo maddî orte ra hawa no/wedaro, yew lezzeto manewîyo muhîm dormareyê to de pêşte yo, (o lezzet ti girotî mîyanê xu). Çunke, eke bawk û dayk û merdimê to [weş] bibî, şefqatê înano gelek lezzetino ke to xu vîra kerdo, fina keweno faalîyet, o nîyadayîşo şîrino ke to wextê xuyê qicey de dîynî, ti fina ey vînenî. Nimite û bin perdî de mende, o hîssî dosteyo ke dormareyê to de yo, cazîbeyê nêweşey ra, reyna to ra bi çimê muhabbetî ra ewnînî, helbet vera nînan, no elemê toyo maddî gelek erjan maneno. Hem zatê ke ti înan desta geyrayîş di xu rê yew paye vînenî û ti wazenî ke derheqê to de qalanê weşan bikerî, gama ti nêweş kewnî, yenî to rê merhemetkarane xizmet kenî, no tewir ti efendîyanê xu rê benî efendî. Hem şefqat û heskerdişo ke merdim vera hemcînsanê xu nawneno, nê hîssan ti ancenî xu, çinbeye ra, ti zaf ehbabanê hetkaran û dostanê rehminan peyda kenî. Hem zî ti nêweşey ra emrê paydoskerdişê xizmetanê zaf zehmetinan gênî, ti arisînî. Helbet, dejê toyo qijkek, vera nê lezzetanê manewîyan gerek nêbo sebebê şîkayetkerdişî, gerek to rê bibo sebebê teşekkurkerdişî.