Salixanê hekîmanê pisporan, dîndaran tepîştiş, yew daruyo muhîm o. Çunke, zafane, nêweşey suyê îstimal ra, bêparêzey ra û îsraf ra û xetayan ra û zewqo nameşru ra û bêdîqetey ra yena. Hekîmo dîndar, helbet yew çarçeweyo meşru de salixan dano û wasîyetan keno. Suyê îstîmal ra, îsraf ra men keno, tesellî dano. Nêweş paşta xu dano ay wesîyetî û a tesellîyî, yeqînê xu ano, nêweşeya ey sivik bena; herinda sixintîyî de yew herayey ey rê virazîna.
Labelê qismo nêweşeya wehmî, îlacê eyo en tesîrin, ehemmîyet ci nêdayîş o. Kê çiqas ehemmîyet bido ci hende xurt bena, masena. Eke ehemmîyet ci nêdîyo, nişena, vila bena. Senî merdim çiqas têkilê hingan bibo sareyê kê sero kuçi benî, eke ti goş pa nêkewî vila benî. Hem şewa tarî de layo ke çimandê to vera keweno, yew xeyal tira peyda beno, eke ti ehemmîyet ci bidî, hem xişin beno hem tersan ver, sey deluyan, merdim tira remeno. Eke ehemmîyet ci nêdîyo, kê vîneno ke o layo adî mar nîyo, xu bi xu halê xu rê huwîno.