DERMANO ÇARIN

   Ey nêweşo gerreker! Heqê to gerrekerdiş nîyo, şikirkerdiş o, sebirkerdiş o. Çunke leşa to, û wesl û cîhazê to milkê to nîyî. To înan nêviraştî, to sewbîna dezgehan ra nêerînayî. Dêmek milkê yewerna yî. Wayîrê înan, milkê xu de gorebê zerrba xu teserruf keno.

   Hawayo ke Vateyo Vîst û Şeşin de vajîyayo; yew sen’etkaro gelek dewlemend, gelek hunerdar, semedo ke sen’etê xuyê weşî, serwetê xuyê qîmetdarî binawno, vera yew ucretî, wazîfeyê modeley dano yew merdimê belengazî. Yew saet mîyan de, yew paç, yew cubbeyo ke mucewheran reyra xemilnayo û gelek sen’et reyra deşto, ê feqîrî ra dano. O paço ke feqîr ra piragirote yo, tewir bi tewir halan dano ci. Semedo ke enwayê tewir sen’etê xuyê ‘entîkeyî binawno, ey qesneno, bedilneno, derg keno, kilm keno. Tirê/eceb heqê nê merdimê ucretdaro belengazî esto ke ey peya ra vajo: “Ti zehmet danî mi, wezîyeto ke ti xu derenayîş û hewanayîş ra anî meydan zerra mi teng kena. No paço ke mi hameyo, ti fesilnayîşê ey reyra rindeya mi herimnenî.” Cey şêno vajo: “To bêmerhametey, bêînsafey kerd.”

   Hayo, eynî sey no mîsalî, ey nêweş! Sanîyo Zulcelal wicudo ke dayo to, ey sey çimî, goşî, aqil, zerrî, hîssanê nuranîyan reyra xemilnayo, qandê ke neqşanê nameyanê xuyê weşan binawno, mîyanê zaf halan de to tadeno, û zaf wazîyetan de to vurîneno. Senî ti pê veyşaney nameyê eyê Rezzaqî şinasnenî, nameyê eyê Şafî zî nêweşaneya xu de bizani. Semedo ke elemî, musîbetî tayn qismê ahkamê nameyanê ey nawnenî, înan mîyan de hîkmetan ra lem’ayî, û rehmet ra şuayî, û mîyanê ê şuayan de zaf rindey esta. Eger perde hewanîyo (abo), pey perdeyê nêweşey de, ke ti tira xof kenî û bajê to tira yenî, ti manayanê şîrin-şekeran û rindan vînenî.