Madem bêhemtê to yo, îradeyê to destê to de niyo, ti besenêkenê fek tira veradî.Eger ti qusurê xo bizanî û no xeslet de neheqiya xo fehm bikî, nînan seba to sey hukmê poşmaniya manewî û tewbeyo pinanî û herinda îstî€farî de yî, to şerrê/zirarê ey ra xelisnenî. Xoma ma mebhasê nê mektubî nuşt ke no îstî€faro manewî temîn bikero; wa neheqiye heq nêvîno, xasimê xoyo heqdar nêheqiye reyra teşhîr nêkero.
Yew meselaya gelek balkêşi:
Zemanêk, mi netîceyê terefgêriya qerezkarane de dî ke, dîndar yew ehlê îlmî, yew alimo salîhî, ke muxalîfê fikrê eyo siyasî bi, nizdiyê dereceyê tekfîr de tezyîf kerd. Û yew minafiqo ke fikrê ey de bi, hurmetkarane goyna. Hayo,no netîceyo xirab ê siyasetî ra ez tersaya, mi va "Eûzü billahi mineşşeytani vessiyase" o wext ra, mi xo cuya siyasetî ra tepiya girewt.
WECHO PANCIN:
Goreyê cuya îçtîmayî, [no wecîh] beyan keno ke, înad û terefgêriye gelek mizir î.
Eke bivajiyo:
“Hedîs de vajiyayo.
اِخْتِلَافُ اُمَّت۪ى رَحْمَةٌ
Îxtîlaf zî terefgêriye ano meydan.”